Αναπολώ τις μέρες της ξεγνοιασιάς.
Αναπολώ κάθετι που με έκανε χαρούμενο.
Αναπολώ τον αυθορμητισμό, την παιδικότητα.
Αναπολώ τη σκανταλιά!Αχ, Catherine μου... πόσες φορές τραγουδήσαμε τούτο το τραγουδάκι; Θυμάσαι που το γράψαμε και στο θρανίο; Την πρώτη φορά που το είπαμε εσύ και η Helena κάνατε δεύτερες φωνές... ένα βράδυ ο jimanant μας ηχογράφησε κιόλας... αυτός σχεδόν ποτέ δεν τραγουδούσε...
Μου έχεις τάξει μια εκδρομή
μα είναι για μας η κάθε μέρα βροχή
μ' έχει κουράσει αυτή η διαδρομή
ένα τοπίο όλο όχι και μη
Κι είναι η πόρτα κλειστή
όμως για μένα ήσουν πάντα μια πληγή ανοιχτή
μα πού ξέρεις μπορεί
να ταξιδέψουμε μια μέρα ή μια νύχτα μαζί
Βουλοίμην αν με αύθις ποθείν (Θα 'θελα ξανά να με θες)
Βουλοίμην αν αήρ σε γενέσθαι (Θα 'θελα αέρας να γίνεις)
Νυξί γαρ κατείληφε σε πυρ (Να περνάω τις νύχτες που καίς)
Το υποκάμισόν μου ανοιχθήναι (Το πουκάμισό μου ν' ανοίγεις)
Δεν είναι η αγάπη σαν εκδρομή
είναι μια μάχη που 'χει και νικητή
μα τι απ' τα δύο πονάει πιο πολύ
η μοναξιά πονάει ή η επαφή
Μα πού ξέρεις μπορεί
να ταξιδέψουμε μια μέρα ή μια νύχτα μαζί
κι είναι η πόρτα κλειστή
όμως για μένα ήσουν πάντα μια πληγή ανοιχτή
Βουλοίμην αν με αύθις ποθείν (Θα 'θελα ξανά να με θες)
Βουλοίμην αν αήρ σε γενέσθαι (Θα 'θελα αέρας να γίνεις)
Νυξί γαρ κατείληφε σε πυρ (Να περνάω τις νύχτες που καίς)
Το υποκάμισόν μου ανοιχθήναι (Το πουκάμισό μου ν' ανοίγεις)
Ων γε πνεύμα εν τη σιγή (Να 'μαι φάντασμα στη σιωπή)
Ίσθι γαρ πάντα εμέ φοβίζειν (Να 'σαι όλα αυτά που φοβάμαι)
Επομένου δε ενός ασπασμού (Κι ύστερα με ένα φιλί)
Εν ταις σαις χερσί με καθεύδειν (Μες τα χέρια σου να κοιμάμαι)
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
|
Όταν τα Αρχαία μπορούν να γίνουν διασκεδαστικά...
ReplyDeleteAntoine, στους στίχους δεν έπρεπε να βάλεις μονο Ελεάνα Βραχάλη ...
ReplyDeleteτεσπα απ'οτι θυμάμαι ηχογραφουσαμε ενα βράδυ μεσα στο κρυο και την αλλη μερα είχα αρρωστησει...
Λοιπόν, καλα να περάσεις γλυκέ μου Antoine
lov yaaaaaaaa !!!
Είχες αρρωστήσει; Αλήθεια; Αυτό δε το θυμάμαι... αλλά πώς να μην αρρωστήσεις, αφού πάνω στα μάρμαρα καθόμασταν νυχτιάτικα μέσα στο χειμώνα!
ReplyDeleteΗ ηχογράφηση βρίσκεται σε κάποιο αρχείο;
Το λάτρεψα!
ReplyDeleteΘα ήθελα και την ηχογράφηση!
Δεηθόμεν!
Αγαπητε antoine,
ReplyDeleteΧαρηκα που σας βρηκα, μιας κι εσεις εχετε τη δικη σας μουσα, οπως κι εγω!
Οσο για τις μουσικες σας επιλογες, ηδη επεξεργαζομαι την επομενη μου επιστολη προς τη μικρη μου Γαλατεια, εχοντας προαποφασισει την μουσικη μου επιλογη, που θα εχει κοινη στιχουργο με τη δικη σας, την ελεανα Βραχαλη!
Συμπτωσεις? Δεν πιστευω στις συμπτωσεις!
Μετα τιμης,
Πυγμαλιων.
Καημέ,
ReplyDeleteΚαι την ηχογράφηση; Μμμ... αν την έχει o jimanant στο ηλεκτρονικό του αρχείο να κάνουμε μία μικρή προσθήκη! Αυτό το τραγούδι θα μας συνδέει για όλη μας τη ζωή με τη β΄ λυκείου!
Σε χαιρετώ!
ΠΥΓΜΑΛΙΩΝ,
ReplyDeleteΔεν πιστεύεις στις συμπτώσεις; Όπως και να 'χει είναι σύπτωση! Ή καλύτερα... μία ευτυχής συγκυρία!
Η Χουακίνα δεν είναι απλώς η μούσα μας, είναι το πνευματικό μας παιδί, ένα αναπόσταστο κομμάτι της ζωής μας. Αν δεν υπήρχε η Χουακίνα, η ζωή μας θα ήταν απίστευτα διαφορετική!
Αλλά όπως γράφω και παραπάνω, τούτο το παραλλαγμένο τραγούδι θα μας θυμίζει κάτι από το λύκειο... ήταν τόσο ωραία μ'αυτό το τραγούδι!
Σε χαιρετώ και σε καλωσορίζω στον Κόσμο της Χουακίνα!
μελαγχολία διακρίνω εγώ..
ReplyDeleteΝίκο,
ReplyDeleteΕσύ αγαπητέ μου, μήπως πρέπει να πάρεις απουσία διαρκείας; Αλλά μου είπε ο jimanant, οπότε δικαιολογείσαι!
Μελαγχολία; Μμμ... δεν ξέρω. Ίσως... Θα μας πει ο Σεπτέμβρης σύντομα!
Φιλιά πολλά!!!
oyaoy επιτέλους!!!! ενας απο τους πρωτους φίλους της Χουακινα εμφανίστηκε!!! Αντε και ο Antoine είχε παθει κατάθλιψη...
ReplyDeleteΈλα τώρα εσύ ,και μόνος μπορείς να κάνεις την εκδρομή της ζωής. Αγαπημένο τραγούδι αλήθεια.
ReplyDeleteΌπως και να έχει ,σιδερένια καληνύχτα σου αφήνω
τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα που λέει και το τραγούδι???
ReplyDeleteγιατί καλέ? τι σας έφταιξε το τραγουδάκι και το κακοποιήσατε έτσι?
ReplyDeleteantoine δε συμφωνώ μαζί σου... τα αρχαία δε γίνονται έτσι διασκεδαστικά...
ένα έχω να σου πω: να εύχεσαι να μην φτάσει ποτέ στα αυτιά του Χατζηγιάννη!
Sideras,
ReplyDeleteΑχ, όχι μόνος! Μπορεί να μου αρέσει η μοναξιά μου τις περισσότερες φορές, αλλά πάντα θέλω κάποιον δίπλα μου... και προς το παρόν έχω τους φίλους μου!
mahler,
ReplyDeleteΝα τα αλλάξουμε; Μπα... με τίποτα! Τα καλύτερα ήταν! Αν και λένε τελικά ότι η φοιτητική ζωή είναι καλύτερη... θα το διαπιστώσουμε σε λίγο!
Γεια!
Φοίβη,
ReplyDeleteΔεν το κακοποιήσαμε το τραγούδι! Το τροποποιήσαμε για να το συνδέσουμε με την Αντιγόνη του Σοφοκλή που τότε διδασκόμασταν.
Μπορεί να μην είμαστε φιλόλογοι και να το έχουμε κάνει τέλεια, αλλά μια χαρά εμείς οι 4 και η υπόλοιπη τάξη το έβρισκε, οπότε οτιδήποτε άλλο περιττεύει.
Σε πληροφορώ ότι θα γινόταν μεγάλη επιτυχία!
Μήπως να του τηλεφωνήσουμε; :-P
Α, ρε παιδιά, είστε φοβεροί... Πρέπει να κάνετε μια τέτοια συλλογή και να τη μοιράζει το ΥΠΕΠΘ στους μαθητές μπας και γελάσει λίγο το χειλάκι τους με τα Αρχαία...
ReplyDeleteΦιλοκαλείτε λοιπόν... (το υπόλοιπο δεν το συνεχίζω :)))))))))
Ως παλιά Τριτοδεσμίτισα σας συγχαίρω!
Αν από τώρα αναπολείς τα μαθητικά χρόνια αργότερα τι θα κάνεις?
ReplyDeleteΠάντως ωραία περάσαμε.
Εμ Helena πως να μην αρρωστήσεις εκεί που καθόσουν. Πάντως νομίζω ότι τα μπερδεύεις λιγάκι στο άλλο τραγούδι που τραγουδούσαμε είχες αρρωστήσει.
Την ηχογράφηση δεν ξέρω αν την έχω. Αυτό που ξέρω είναι ότι το έχω σε βιντεάκι!
Υ.Γ επέστρεψα μετά από καιρό.
oxi jimanant!!! se ayto to tragoydi htan to thimamai !!! pali kala poy epestrepses giati monh moy tha emena...
ReplyDelete@mahler pragmati mesa sthn taksh perasame poly omorfa!!!
@stauroula
se eyxaristoyme !! an kai ta arxaia den moy arezan sxedon katholoy !!!!
filia!!!!!!!!!! ;-)
scalidi,
ReplyDeleteΔιόλου άσχημη ιδέα! Ειδικά αν είμαστε και οι νικητές του διαγωνισμού, θα προτείνουμε ορισμένα πράγματα στο Υπουργείο... ορισμένες μεταρρυθμίσεις! Και φυσικά οι μαθητές σε λυκειακό επίπεδο θα διδάσκονται και το "Για τα μάτια της Χουακίνα". Και επιμένω σε λυκειακό επίπεδο, διότι ένας μαθητής μικρότερης ηλικίας δεν μπορεί να βιώσει τον παλμό των στιχομυθιών και των αντιλαβών αυτού του αριστουργήματος. Και βεβαία όλο το έργο βρίθει τραγικών ειρωνειών και εκπληκτικών σχημάτων λόγου.
Όλο και κάτι θα σκεφτούμε να αναρτήσουμε από τα πλούσια μαθητικά μας χρόνια!
Φιλιά πολλά!
antoine
ReplyDeleteμην αρπάζεσαι αμέσως! το "κακοποιήσατε" δεν το είπα για τα αρχαία -αν και αυτά χρειάζονται κάποια διόρθωση- αλλά για το ίδιο το τραγούδι...
δε το παιζω ειδικη...
όσο για το τηλεφώνημα ελπίζω να αστειεύεσαι, αλλιώς ήρθε η ώρα να κατέβεις από το καλάμι...
Το ρεφρέν... καταπληκτικό!
ReplyDeleteΜήπως να κάνατε κάτι αντίστοιχο και για τους τύπους στη φυσική και τη χημεία, ας πούμε, ή στα μαθηματικά;
Τα λυκειόπαιδα θα ξετρελλαθούν και θα ζητάνε κι άλλο!
Όλες οι αποστηθήσεις σε τραγούδια!
Το υπουργείο θα τα' χανε με τους αριστεύσαντες που θα συνέρρεαν στα πανεπιστήμια, μιλώντας για το φαινόμενο Χουακίνα που τους άλλαξε τη ζωή!
Φιλιά, να περνάτε καλά :)
υπεροχα
ReplyDeleteστιγμες που γραφτηκαν με μελωδια
ποσο χαιρομαι για τις στιγμες που γραφονται ετσι...
υπεροχα...
fei,
ReplyDeleteΣτιγμές μελωδικές και στιγμές που αναπολούμε με νοσταλγία! Ωραία τα μαθητικά τα χρόνια αλλά έπρεπε να τελειώσουν κάποτε!
...
και κατι ακομα
ReplyDeleteυπεροχες εικονες