Alexander McQueen: Νοσηρός και υπέρκομψος

Της Έφης Φαλίδα

Ο Αλεξάντερ Μακουήν δεν ήταν μία εύκολη περίπτωση κομψότητας. Αλλά ένας σχεδιαστής που έκανε «ζόρικη» μόδα. Οι γυναίκες που καταλάβαιναν τι εννοούσε με τα φαντασμαγορικά σώου του είναι δυναμικές και διαθέτουν μία έμφυτη θεατρικότητα. Με άλλα λόγια ο Μακουήν υπήρξε πολύ μοντέρνος για την εποχή του. Μας το δήλωσε με την τελευταία του φαντασμαγορική, φευγάτη συλλογή που παρουσίασε τον περασμένο Οκτώβριο στο Παρίσι. Ήταν ένα πάντρεμα τεχνολογίας και αναζήτησης της Χαμένης Ατλαντίδας που αποτυπώθηκε πάνω στα prints των ρούχων του.

Πριν λίγα χρόνια μας ξάφνιασε με τον έρωτα του για τις ηρωίδες των ταινιών του Χίτσκοκ. Ηταν απλά ένα καπρίτσιο του «Λη», όπως τον αποκαλούν οι φίλοι του. Γιατί ήθελε να αποδείξει σε όσους αρνούνται να παραδεχτούν την αριστοτεχνικά στο κόψιμο γραμμή του, ότι γνωρίζει τις βασικές αρχές της ραφής σε τέτοιο βαθμό ώστε να παίζει μπάλα και στην ομάδα της Α’ εθνικής των μετρ της υψηλής ραπτικής.

Κι αφού τους αποστόμωσε με στενά ταγιέρ, κοντά σακάκια με μακριά στενά μανίκια, φορέματα όλο πένσες, κοψίματα στη μέση και έμφαση στις καμπύλες, επέστρεψε στον παλιό, νοσηρό και υπέρκομψο εαυτό του. Για να ασχοληθεί με τις περίεργες ιδέες του για τη μόδα. Ο Μακουήν είχε εμμονή με τη σεξουαλικότητα και τη έβγαζε στα ρούχα που σχεδιάζει. Άλλωστε έγινε διάσημος χάρη σε δύο πράγματα. Το πρώτο είχε να κάνει με το ταλέντο του να σκηνοθετεί παραστάσεις και όχι απλά να στήνει παρουσιάσεις μίας συλλογής με ρούχα. Το δεύτερο ήταν τα παντελόνια του με το κόψιμο χαμηλά στη μέση μέχρι την εμφάνιση του όρους της Αφροδίτης, που θα έλεγαν στη γλώσσα τους οι φετιχιστές των γυναικείων οπισθίων.

Μία τέτοια στυλιστική διάλεκτο φορτωμένη σεξ που θα μπορούσε να σηκώσει το ύφος των σταρ της ποπ κουλτούρας φυσικά και την κατάλαβε η Μαντόνα και ο Ντέηβιντ Μπάουι. Έτσι ο Μακουήν έγινε ο πατέρας αυτού του στενού σε ανδρική γραμμή παντελονιού που άλλαξε τη δυναμική των ερωτογενών περιοχών του γυναικείου σώματος. Και από το στήθος, το παιχνίδι του σέξυ σικ μεταφέρθηκε στην ακάλυπτη κοιλιά με τους γυμνασμένους κοιλιακούς. Ο Αλεξάντερ Μακουήν με ένα παντελόνι τοποθετήθηκε στη σειρά των ισχυρών παικτών της μόδας. Και οι συμπατριώτες του τον έχρισαν τέσσερις φορές Σχεδιαστή της Χρονιάς, ενώ η βασίλισσα της Αγγλίας τον έχρισε Αξιωματούχο της. Το στυλ του 21ου αιώνα τώρα πια βγαίνει και μέσα από τις δικές του προτάσεις.

Το ατίθασο αγόρι με την κακή αγγλική προφορά που μπήκε στο Central Saint Martins School of Art και στα αγγλικά παραδοσιακά ραφτάδικα της οδού Savile Raw πέτυχε τους στόχους του. Να ειρωνεύεται την παράδοση της κλασσικής κομψότητας της αγγλικής αριστοκρατίας και να την ανακατεύει με την πανκ αισθητική του. Μετά από μία σύντομη αλλά επεισοδιακή παραμονή στον οίκο Givenchy, με συνιδιοκτήτη του οίκου του τον όμιλο Gucci, ο Αλεξάντερ Μακουήν, προχώρησε στη συλλογή του χειμώνα 2007 και καταγοήτευσε το κοινό του. Μετά από αρκετές απλουστευμένες συλλογές, ο σχεδιαστής που λατρεύει τα εφφέ στα σώου του επέστρεψε με ένα παραμύθι πάνω στην πασαρέλα. Που το διηγήθηκαν γυναίκες ντυμένες σαν τη μεσαιωνική Λαίδη Μακβέθ καλυμένη με λευκά δαντελένια πέπλα, ρομαντικές υπάρξεις με σκοτσέζικα και τουήντ ταγιέρ πάνω στα οποία ο ταλαντούχος σχεδιαστής πρόσθεσε γούνινους γιακάδες και τα συμπλήρωσε με γούνινα καπέλα. Πήγε μάλιστα ακόμα πιο πίσω στο παρελθόν κι επισκέφθηκε τις σκοτσέζικες ρίζες της καταγωγής του για να τελειοποιήσει κάτι που είχε ξεκινήσει στα πρώτα βήματα της καριέρας του.

Ο Μακουήν πάτησε πάνω στα ίχνη της πρώτης του συλλογής, στις αρχές του ’90 την οποία είχε τιτλοφορήσει «Βιασμός στα Υψίπεδα» («Highland Rape») . Στο στυλ του τότε υπήρχε θυμός και αγριότητα στη μεταχείριση των υλικών. Στις επόμενες δουλειές του άφησε να ξεχυθεί ρομαντισμός και ποιητική διάθεση. Αυτή τη φορά οι ηρωίδες του έγιναν παραμυθένιες φιγούρες που περιπλανιούνται στις πεδιάδες και τα κάστρα της Σκοτίας φορώντας καρό φούστες με κρινολίνα, τουαλέτες διακοσμημένες με φτερά παραδείσιων πτηνών και σύνολα από μπροκάρ αντικέ υφάσματα που έμοιαζαν σαν ο Μακουήν να είχε κατεβάσει από τους τοίχους κάποιου παλιού πύργου. Στη ρεαλιστική πλευρά των συλλογών υπήρχαν μοναδικά πειστήρια του αδιαμφισβήτητου ταλέντου του στο εφαρμοστό κόψιμο των ρούχων. «Όλα περιστρέφονται γύρω από τη δύναμη των γυναικών», ήταν το μότο του.

ΤΑ ΝΕΑ, Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010