May 30, 2007

Οι Scorpions στην Αθήνα


ΔΕΥΤΕΡΑ 18 ΙΟΥNΙΟΥ 2007
ΣΤΑΔΙΟ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ
ώρα 7.00 μμ


SCORPIONS
(special guest ULI JOHN ROTH)

JOE COCKER

JULIETTE AND THE LICKS




Το θρυλικό συγκρότημα των Scorpions έρχεται για τρίτη συνεχή χρονιά στην Αθήνα για ακόμη μία μαγευτική βραδιά, όχι μόνο για τους φανατικούς θαυμαστές τους, αλλά και για όλο το αθηναϊκό κοινό.

To 2005 εγκαινίασαν το Καραϊσκάκη ως συναυλιακό χώρο και έκοψαν 25.000 εισιτήρια! Την επόμενη χρονιά, το 2006, μαζί με τους Whitesnake έκοψαν, πάλι στο Στάδιο Καραϊσκάκη, 34.000 εισιτήρια!

Τον προσεχή Ιούνη η συναυλία ετοιμάζεται να είναι ακόμη πιο φαντασμαγορική!

Οι Scorpions με special guest ένα από τα πρώτα τους μέλη, τον κιθαρίστα και συνθέτη Uli Jon Roth, μαζί με τον Joe Cocker και την Juliette and the licks θα παρουσιαστούν στο Στάδιο Καραϊσκάκη, την Δευτέρα 18 Ιουνίου.

DoorsOpen:17.00

Έναρξη: 19.00

Σειρά εμφάνισης:

  • Opening act - ελληνικό συγκρότημα
  • Juliette and the licks
  • Joe Cocker
  • Scorpion

Προπώληση στα ταμεία των VILLAGE CINEMAS

Στο www.villagecinemas.gr

Στο τηλεφωνικό κέντρο: 210 810 8080 και 801 100 9191

Πληροφορίες: 210 7298944 και www.scorpionsfestival.gr

May 29, 2007

Sakis' Videos


Sakis - Alter Ego




Eurovision 2004





Εγώ τραβώω ζόρι




Όλα γύρω σου γυρίζουν

Sakis Rouvas





ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ

O Σάκης Ρουβάς γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Πολύ σύντομα η μουσική και το τραγούδι έγιναν μέρος της ζωής του. Οι συμμαθητές του σίγουρα θυμούνται το αξέχαστο πάρτυ αποφοίτησης, όπου ο Σάκης ήταν αναμφίβολα ο star του show, αφού τραγούδησε τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Elvis και των Beatles. Η Ενόργανη Γυμναστική ήταν το άλλο πάθος του, στο οποίο κατέκτησε εξαιρετικά εθνικά βραβεία. Διακρίθηκε επίσης στο άλμα επί κοντώ και, ως εξαίρετο ταλέντο που ήταν, έγινε μέλος της Ελληνικής Εθνικής Ομάδας.


Για τα video clips του Σάκη πατήστε εδώ


1991


Ο Σάκης κάνει την πρώτη επαγγελματική του εμφάνιση στην Αθήνα στο Show Center και εκεί τον ανακαλύπτει η Polygram, προσφέροντάς του το πρώτο δισκογραφικό συμβόλαιο.

Μόλις μερικούς μήνες μετά, κάνει το απίστευτο ντεμπούτο του με την παρουσίασή του στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης. Το τραγούδι "Πάρ' τα" σε μουσική του Νίκου Τερζή και στίχους του Γιώργου Παυριανού, κερδίζει το πρώτο βραβείο και ο Σάκης αποκτά την πρώτη του εμπειρία από ενθουσιώδεις θαυμαστές, που αμέσως νιώθουν ότι ένα νέο αστέρι θα γεννιόταν! Το πρώτο του solo album με τίτλο "Σάκης Ρουβάς" κυκλοφορεί μία μέρα μετά το φεστιβάλ και η νεολαία απ' όλη την Ελλάδα δείχνει την αγάπη της για το Σάκη Ρουβά, χαρίζοντας στο δίσκο του τρομερή επιτυχία και κάνοντάς τον Νο. 1! Αφίσες του Σάκη Ρουβά γεμίζουν τα δωμάτια των κοριτσιών, ενώ τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στην Ελλάδα μιλούν για ένα νέο star! Σύντομα, οι αναστεναγμοί γίνονται ουρλιαχτά. Οι live εμφανίσεις του αποτελούν κεντρικά ή μεγάλα θέματα στον τύπο.


1993


Το δεύτερο album του με τίτλο "Μην Αντιστέκεσαι" -επίσης σε σύνθεση του Νίκου Τερζή- κυκλοφορεί τον Σεπτέμβριο του 1992 καθιστώντας πλέον το Σάκη ως έναν κορυφαίο performer στη μουσική σκηνή.

Τον Οκτώβρη του 1993 κυκλοφορεί το τρίτο του album σε μουσική του Αλέξη Παπαδημητρίου και στίχους της Ελένης Γιαννατσούλια. Η αγάπη των θαυμαστών μετατρέπεται σε εμμονή και ο Τύπος ασχολείται με το Σάκη καθημερινά πια, αφού θεωρείται must για όλες τις εκδόσεις!


1994


Ο χειμώνας του 1994 βρίσκει το Σάκη να συνεργάζεται με τον Νίκο Καρβέλα και τη Ναταλία Γερμανού. Το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας είναι το big bang "Αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας". Τραγούδια όπως το "Έλα μου" και "Ξανά" γίνονται απίστευτα hits.


1995


Ο Σάκης καλείται να υπηρετήσει τη θητεία του, γεγονός στο οποίο τα media έδωσαν απίστευτες διαστάσεις. Μερικούς μήνες αργότερα, ο Σάκης κυκλοφορεί το νέο του album. Eφόσον η επιτυχία του προηγούμενου ήταν πολύ μεγάλη, ο Σάκης συνεργάζεται ξανά με τον Νίκο Καρβέλα και τη Nαταλία Γερμανού για να δημιουργήσουν μαζί άλλο ένα hit album, το "Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα". Τότε αρχίζει τις live εμφανίσεις του στο Χάος μαζί με την Αννα Βίσση, σε ένα αξέχαστο show!

Για τέσσερις συνεχόμενες χρονιές μονοπωλεί τα Ελληνικά Μουσικά Βραβεία Ποπ Κορν, κερδίζοντας το βραβείο για καλύτερο Νέο Καλλιτέχνη, Καλύτερο Τραγούδι, Καλύτερη Σκηνική Παρουσία, και πολλά άλλα.

Ο καλλιτέχνης με την καλύτερη σκηνική παρουσία συνεργάζεται με μερικά από τα πιο μεγάλα ονόματα του χώρου, όπως τον Τόλη Βοσκόπουλο, την Αννα Βίσση και την Καίτη Γαρμπή.


1997


Στις 19 Μαϊου 1997, ο Σάκης κάνει ένα βήμα προς την Ειρήνη και την Συμφιλίωση καθώς εμφανίζεται μαζί με τον Τούρκο pop star, Burat Kud σε μια 'δι-εθνική' συναυλία στην πράσινη γραμμή, στην Κύπρο. Η συναυλία γίνεται πρώτη είδηση στις Ειδήσεις παγκοσμίως, προκαλώντας πολιτικές επιπτώσεις. Για τη συναυλία αυτή, ο Σάκης πήρε το βραβείο Ιpeksi, για την κατανόηση και την συνεργασία.

Ο Σάκης και ο Burak επίσης ηχογραφούν μαζί το ντουέτο για την ταινία του Walt Disney "H Παναγία των Παρισίων". Από το 1996 ο Σάκης έχει το μεγαλύτερο fan club στην Ελλάδα, το "SRFC", με χιλιάδες μέλη από όλα τα μέρη της γης και από άλλες χώρες.


1998


Ο Σάκης, που πάντα θέλει να κάνει εντυπωσιακές εμφανίσεις στη σκηνή, χρησιμοποιώντας όλα του τα φωνητικά και χορευτικά προσόντα κάνει μια εμφάνιση άνευ προηγουμένου, τον Οκτώβρη του 1998, φορώντας μία φούστα ειδικά φτιαγμένη γι' αυτόν από τον παγκοσμίας φήμης σχεδιαστή Valentino.

Ο Σάκης όχι μόνο έχει μια υπέροχη εμφάνιση στη σκηνή, τραγουδώντας το νέο του album, αλλά απασχολεί όλα τα περιοδικά και τα εξώφυλλα, αφού ο Valentino προσωπικά είχε σχεδιάσει όλα τα κοστούμια, ειδικά για το Σάκη.

Μετά από δύο χρυσούς και έναν πλατινένιο δίσκο, ο Σάκης παίρνει μεταγραφή για την Minos-EMI. Το τελευταίο του album, "Κάτι από μένα", τον Δεκέμβρη του 1998 γνώρισε μεγάλη επιτυχία και δύο μήνες αργότερα έγινε χρυσό.


1999


Την κυκλοφορία ακολουθεί μία ζωντανή εμφάνιση σε ένα από τα μεγαλύτερα δισκοπωλεία, το Virgin Megastores, όπου χιλιάδες θαυμαστές, προκαλούν κυκλοφοριακό πρόβλημα στην πιο πολυσύχναστη Λεωφόρο της Αθήνας.

Το τελευταίο του album, δε μπορεί παρά να εξυψώσει την επιτυχία του! Για άλλη μια φορά κερδίζει το βραβείο σκηνικής παρουσίας από τα Μουσικά Βραβεία Ποπ Κορν.

2000


Η νέα χιλιετία βρίσκει το Σάκη στο studio, ηχογραφώντας το τελευταίο του album "21ος Ακατάλληλος", που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2000. Για άλλη μια φορά, χτυπάει την κορυφή των chart, από την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας.

Το 2000 ολοκληρώνεται στις 10 Δεκεμβρίου στη Θεσσαλονίκη με τη συναυλία «Η Νύχτα των Αγγέλων». Ο Σάκης τραγουδάει σε ένα εντυπωσιακό σόου μπροστά σε χιλιάδες Θεσσαλονικείς για το άναμμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου.


2001


Kατά τη διάρκεια των εμφανίσεων του στην Αθήνα, γίνεται η πρόταση στο Σάκη από την Pepsi, να πρωταγωνιστήσει στο νέο διαφημιστικό της καλοκαιρινής καμπάνιας. Αυτό ήταν μεγάλο γεγονός για τα ΜΜΕ, καθώς κανένας άλλος Ελληνας καλλιτέχνης δεν είχε ποτέ παρόμοια πρόταση. Την παραγωγή του spot είχε μία Βρετανική ομάδα που ήρθε στην Ελλάδα ειδικά γι αυτό. Το αποτέλεσμα είναι πάρα πολύ καλό, αφού το σενάριο γράφτηκε ειδικά για το Σάκη, ώστε να ταιριάζει στο image του. Στις 25 Οκτώβριου ο Σάκης μαζί με τον Αντώνη Ρέμο και την Πέγκυ Ζήνα ξεκινούν την πολύ επιτυχημένη συνεργασία τους στον Απόλλωνα η οποία κρατάει μέχρι το Πάσχα του 2001.


Η συνεργασία με την Pespi συνεχίζεται με το δεύτερο τηλεοπτικό σποτ να βγαίνει στον αέρα τον Μάιο αλλά και με μια Sold Out περιοδεία σε επτά μεγάλες πόλεις της Ελλάδος με τίτλο Pepsi Tour 2001. Η χρονιά κλείνει με την κυκλοφορία του χρυσού άλμπουμ “Disco Girl”.


2002


Το Μάρτιο του 2002 στα πρώτα βραβεία Αρίων ο Σάκης κερδίζει το βραβείο του Ποπ Τραγουδιστή της χρονιάς με το CD “Disco Girl” ενώ παρουσιάζει για πρώτη φορά το ακυκλοφόρητο έως τότε “Όλα Καλά”. Παράλληλα ο Σάκης δουλεύει πυρετωδώς για την κυκλοφορία του άλμπουμ “Όλα καλά” σε Ελλάδα αλλά και σε Γαλλία. Οι Γάλλοι υποδέχονται το ελληνικό φαινόμενο και ο Σάκης δίνει συνεντεύξεις σε όλα τα μεγάλα ραδιόφωνα και περιοδικά της χώρας, ενώ παράλληλα με την κυκλοφορία του άλμπουμ κάνει και μία καλοκαιρινή περιοδεία. Η αγάπη των Γάλλων για το Ελληνικό φαινόμενο Σάκης αντικατοπτρίζεται με μοναδικό τρόπο στη μεγάλη συναυλία που δίνει στις 24 Οκτωβρίου στο Olympia!!! Στην Ελλάδα ο δίσκος “Όλα Καλά” κυκλοφορεί τον Ιούνιο και γίνεται χρυσός μέσα σε 11 μέρες και πλατινένιος σε 4 μήνες. Το Σεπτέμβριο σε μια υπέροχη βραδιά παρουσιάζεται το τρίτο σποτ της Pepsi με το Σάκη.


2003


Τον Απρίλιο του 2003 ο Σάκης εμφανίζεται στα βραβεία Αρίων μαζί με τον Αντώνη Ρέμο και τραγουδούν με το τιμώμενο πρόσωπο της βραδιάς, την Νάνα Μούσχουρη. Το 2003 όμως αποτελεί χρονιά ορόσημο για τον απόλυτο Έλληνα σταρ καθώς ξεκινάει η μεγάλη συνεργασία του με τη Vodafone. Το πρώτο σποτ γυρίζεται τον Ιούλιο στην Ελούντα ενώ παράλληλα ο Σάκης κάνει συναυλίες σε όλη την Ελλάδα με τελευταία την αποθεωτική συναυλία στις 11 Οκτωβρίου στο Λυκαβηττό. Ο Δεκέμβριος του 2003 βρίσκει το Σάκη Ρουβά στο Fever με τον ολοκαίνουριο δίσκο “Το Χρόνο Σταματάω”.


2004: Η xρονιά της Eurovision



Στα μέσα Μαρτίου ακούγεται για πρώτη φορά στα ραδιόφωνα το “Shake It” και όλοι χορεύουν στο ρυθμό του. Στα τέλη του μήνα ο Σάκης τραγουδάει για πρώτη φορά ζωντανά το “Shake It” στα τρίτα βραβεία Αρίων ξεσηκώνοντας όλο τον κόσμο. Στην ίδια βραδιά κερδίζει για δεύτερη φορά το βραβείο του Ποπ Τραγουδιστή για το δίσκο “Το Χρόνο Σταματάω”. Στα μέσα Απριλίου κυκλοφορεί το CD Single “Shake It” και αμέσως ξεκινάει η περιοδεία της Ελληνικής συμμετοχής. Πολλά ταξίδια, πολλές εκπομπές, πολύ αισιοδοξία! Ο Σάκης στη Eurovision 2004, στις 18 Μαΐου, που γίνεται στην Κωνσταντινούπολη, κερδίζει τυπικά την τρίτη θέση ενώ ουσιαστικά θεωρείται απ’όλους ο νικητής. Αυτό φάνηκε και από την αποδοχή του κόσμου στα πρώτα Mad Video Music Awards ένα μήνα αργότερα όπου τραγουδάει το “Shake It” και ο κόσμος παραληρεί. Την ίδια βραδιά κερδίζει το βραβείο πιο Sexy Εμφάνισης για το Video Clip “Πες της” ενώ για το ίδιο Video Clip βραβεύεται και ο σκηνοθέτης Xavier Gens στην κατηγορία καλύτερης σκηνοθεσίας. Ο Σάκης όμως δεν θα μπορούσε να λείπει και από την μεγάλη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Συμμετέχει στη λαμπαδηδρομία στο κέντρο της Αθήνας αλλά και τραγουδάει στην τελετή λήξης στην οποία συμμετέχουν όλοι οι μεγάλοι Έλληνες τραγουδιστές. Ο Σάκης φτάνει στο κέντρο του Ολυμπιακού Σταδίου από αέρος κι ερμηνεύει το “Καραπιπεριμ” σε μια μοναδική εμφάνιση. Την ίδια χρονιά συνεργάζεται και με τον διάσημο Ρώσο τραγουδιστή Philip Kirkorov κάνοντας ντουέτο στα Ελληνικά και στα Ρώσικα το τραγούδι “Σε θέλω σαν τρελός”. Το CD Single γνωρίζει τεράστια επιτυχία στη Ρωσία και παράλληλα κυκλοφορεί και το ομότιτλο Video Clip γυρισμένο στην Αγία Πετρούπολη.

Τον Οκτώβριο του 2004 ο Σάκης συμμετέχει ως Guest σε τρεις μεγάλες συναυλίες της απόλυτης Ελληνίδας ερμηνεύτριας και φίλης του, Νάνας Μούσχουρη. Ο Σάκης εμφανίζεται για πρώτη φορά στη Φιλαρμονική του Βερολίνου (4/10) αλλά και στο Μέγαρο Μουσικής (10-11/10) και κερδίζει τις εντυπώσεις. Δύο μήνες μετά ξεκινάει τις εμφανίσεις του στο Fever με τον Γιώργο Μαζωνάκη και την Έλενα Παπαρίζου σ’ ένα από τα πιο εκρηκτικά σχήματα του χειμώνα.


2005


Ο Απρίλης του 2005 αποτελεί έναν πολύ δημιουργικό μήνα. Στις 5 του μηνός, στην 4η απονομή βραβείων Αρίων, ο Σάκης εμφανίζεται στη σκηνή μ’ έναν πολύ πρωτότυπο τρόπο χορεύοντας ένα εκπληκτικό ταγκό. Στην ίδια βραδιά ο Σάκης βραβεύεται στην κατηγορία “CD Single με τις Υψηλότερες Πωλήσεις/ 2004” για το “Shake It” αποδεικνύοντας μ’ αυτόν τον τρόπο πόσο αγαπήθηκε η επιτυχία της Eurovision. Την επόμενη μέρα (6/4) ο Σάκης παρουσιάζει με έναν ανεπανάληπτο τρόπο, με την υποστήριξη της Vodafone, το νέο του άλμπουμ με τίτλο “Σ’ έχω ερωτευθεί”. Η παρουσίαση πραγματοποιείται την ίδια μέρα σε τέσσερις πόλεις της Ελλάδας. Το Ηράκλειο, η Κέρκυρα, η Θεσσαλονίκη και η Αθήνα είναι οι τέσσερις πόλεις- σταθμοί τις οποίες ο Σάκης επισκέπτεται και παρουσιάζει live το δίσκο του. Μια παρουσίαση που συζητήθηκε από όλους κι έμεινε στην ιστορία. Πέντε μήνες μετά ακολουθεί και η απονομή του πλατινένιου δίσκου. Στις 24 Σεπτεμβρίου 18.000 θεατές αποθεώνουν το Σάκη στη μεγάλη συναυλία που δίνει στο ΟΑΚΑ για φιλανθρωπικό σκοπό ενώ την ίδια αποδοχή έχει και στην Πάτρα την 1η Οκτωβρίου.

2006


Το χειμώνα του 2005-2006 δεν τραγουδάει στην Αθήνα κι έτσι η μοναδική του εμφάνιση στο Κολλέγιο Αθηνών στις 14 Φεβρουαρίου, σε συνεργασία με τη Vodafone και το Ρυθμό 94,9, γίνεται talk of the town. Η συναυλία ηχογραφείται και μαγνητοσκοπείται και αποτελεί το υλικό για το πρώτο live CD-DVD της δεκαπεντάχρονης καριέρας του Σάκη με τίτλο “Live Ballads”. Η κυκλοφορία του “Live Ballads” πραγματοποιείται δύο μήνες αργότερα με την υποστήριξη της Vodafone. Στις 28/03 στην 5η απονομή βραβείων Αρίων ο Σάκης ερμηνεύει το νέο του τραγούδι “Χωρίς Καρδιά” το οποίο συμπεριλαμβάνεται στο “Live Ballads”.στην ίδια βραδιά κερδίζει δύο βραβεία αυτό του “Ποπ Δίσκου” και του “Ποπ τραγουδιστή” για το δίσκο “Σ’ έχω Ερωτευθεί”. Μέσα στον ίδιο μήνα ο Σάκης ανανεώνει την απόλυτα επιτυχημένη συνεργασία του με την Vodafone ενώ παράλληλα η Village Roadshow ανακοινώνει ότι ο Σάκης θα πρωταγωνιστήσει στη νέα ταινία της.

Η Eurovision 2006 δίνει στο Σάκη τη δυνατότητα να αναπτύξει κι ένα ακόμη ταλέντο του. Ο Σάκης μαζί με την Μαρία Μενούνος είναι οι δύο παρουσιαστές του Ημιτελικού (18/05) και Τελικού (20/05) που γίνεται βεβαίως στην Αθήνα. Η πρόκληση είναι μεγάλη αλλά το αποτέλεσμα δικαιώνει απόλυτα την επιλογή του αφού όλοι την επόμενη μέρα μιλάνε για την άψογη παρουσίαση που έκανε. Ο Σάκης στον Ημιτελικό ανοίγει την βραδιά τραγουδώντας μαζί με την Μαρία Μενούνος την αγγλική επιτυχία “Let the sun shine” ενώ λίγο αργότερα τραγουδάει μόνος του αυτή τη φορά το “Σ’ έχω ερωτευθεί” στα αγγλικά (“I’m in Love with you”). Στις 14 Ιουνίου στα τρίτα Mad Video Music Awards ο Σάκης ερμηνεύει δύο μπαλάντες (“Αγάπε με” και “Να μ’ αγαπάς”) από τον ήδη χρυσό δίσκο “Live Ballads” και κερδίζει ακόμα δύο βραβεία: Καλύτερο Video Clip από Άντρα Καλλιτέχνη για το “Να μ’ αγαπάς” και του “Πιο Καλοντυμένου Καλλιτέχνη σε Video Clip” για το “Μίλα της”. Ο Σάκης μέσα στον Ιούνιο ολοκλήρωσε και το Dubbing για την καινούργια ταινία του Disney με τίτλο “Cars” που θα κάνει πρεμιέρα το Σεπτέμβρη. Το καλοκαίρι αναμένεται καυτό αφού θα ξεκινήσουν τα γυρίσματα της ταινίας με τίτλο “Alter Ego” στην οποία πρωταγωνιστεί.

Στις 6 Δεκεμβρίου του 2006 κυκλοφόρησε το καινούριο CD του Σάκη με τίτλο «υπάρχει αγάπη εδώ» με την υποστήριξη της Vodafone και σε συνεργασία με την ΕΜΙ. Τα τραγούδια «τραβάω ζόρι», «υπάρχει αγάπη εδώ» και «όλα γύρω σου γυρίζουν» ξεχώρισαν αμέσως κάνοντας το άλμπουμ νούμερο ένα στο Chart list. Μερικοί από τους συντελεστές του cd είναι οι: Νίκος Αντύπας, Ελεάννα Βραχάλη, Γιάννης Πάριος, Χάρης Βαρθακούρης, Λάκης Παπαδόπουλος και Πήγασος. Θεωρείται το καλύτερο άλμπουμ που έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα με στοιχεία ποπ και ροκ.

Τη Δευτέρα 13 Νοεμβρίου, ξεκίνησαν τα γυρίσματα της «εκρηκτικής» ελληνικής παραγωγής με τίτλο Alter Ego, μίας από τις ακριβότερες ελληνικές παραγωγές, με συνολικό budget 2.000.000 ευρώ!Τη σκηνοθεσία της ταινίας αναλαμβάνει ο Γιώργος Κοργιανίτης, γνωστός κυρίως από το χώρο της διαφήμισης. Το σενάριο έχουν επιμεληθεί η Βάνα Δημητρίου (σεναριογράφος στη γνωστή τηλεοπτική σειρά «Έρωτας») και ο ανερχόμενος Νίκος Δημητρόπουλος, ενώ τον βασικό πρωταγωνιστικό ρόλο κρατά ο Σάκης Ρουβάς!


Βραβεία


Αρίων :

απονομή, Ποπ Τραγουδιστής (CD “Disco Girl”)

απονομή, Ποπ Τραγουδιστής (CD “Tο Χρόνο Σταματώ”)

απονομή, Υψηλότερες πωλήσεις για CD Single (CD Single “Shake It”)

απονομή, Ποπ Τραγουδιστής (CD “Σ’ έχω Ερωτευθεί”)

Ποπ Δίσκος (CD “Σ’ έχω Ερωτευθεί”)


Mad Video Music Awards:

2004

  • Πιο Sexy Καλλιτέχνης σε Video Clip (“Πες της”)
  • Καλύτερο Video Clip από Άντρα Καλλιτέχνη(“Να μ’ αγαπάς”)
  • Πιο Καλοντυμένος Καλλιτέχνης σε Video Clip (“Μίλα της”)

2006

  • Καλύτερο Video Clip από Άντρα Καλλιτέχνη΄(“Να μ’ αγαπάς”)
  • Πιο Καλοντυμένος Καλλιτέχνης σε Video Clip (“Μίλα της”)



May 28, 2007

Εικόνες από την Κωνσταντινούπολη/Pictures from Constantinople

Steven Runciman: Το Βυζάντιο και Εμείς

Πηγή: http://www.flash.gr/ , "Σερ Στήβεν Ράνσιμαν: Χρειαζόμαστε την πνευματική μετριοφροσύνη", 6/11/2000, Επιμέλεια-Επιλογή αποσπασμάτων: Λαμπρινή Χ. Θωμά


Η συνέντευξη που ακολουθεί δόθηκε από το σερ Στήβεν Ράνσιμαν, στο Ελσισιλντς της Σκωτίας, στον πατρογονικό πύργο του, τον Οκτώβρη του 1994, για λογαριασμό της ΕΤ3, στις δημοσιογράφους Χρύσα Αράπογλου και Λαμπρινή Χ. Θωμά. Για τεχνικούς λόγους, δεν «βγήκε» ποτέ στον αέρα. Και οι δύο δημοσιογράφοι θεωρούν την συνέντευξη αυτή από τις πιο σημαντικές της καριέρας τους, μια και ανήκει στο είδος των «συζητήσεων» που σε διαμορφώνουν και δεν ξεχνάς ποτέ. Θεωρούν ότι πρέπει να δει το φως της δημοσιότητας, έστω και με μια τόσο θλιβερή αφορμή, όπως ο θάνατος του μεγάλου φιλέλληνα. Ο Flash.gr δημοσιεύει, για πρώτη φορά, αδημοσίευτα αποσπάσματα από την συνέντευξη αυτή.

Δημοσιογράφος: Πώς νοιώθει ένας άνθρωπος που ασχολείται τόσα χρόνια με το Βυζάντιο; Κουραστήκατε;

Δύσκολο να απαντήσω. Το ενδιαφέρον μου ποτέ δεν εξανεμίστηκε. Οταν άρχισα να μελετώ το Βυζάντιο, υπήρχαν πολλοί λίγοι άνθρωποι σ' αυτήν τη χώρα (σ.σ. τη Μεγάλη Βρετανία) που ενδιαφέρονταν, έστω και ελάχιστα για το Βυζάντιο. Μ' αρέσει να πιστεύω πως «δημιούργησα» ενδιαφέρον για το Βυζάντιο. Αυτό που με ικανοποιεί, ιδιαίτερα σήμερα, είναι ότι πλέον υπάρχουν αρκετοί, πολλοί καλοί εκπρόσωποι (σ.σ. της σπουδής του Βυζαντίου) στη Βρετανία. Μπορώ να πω ότι αισθάνομαι πατρικά απέναντί τους. Είμαι ευτυχής, λοιπόν, που επέλεξα το Βυζάντιο ως το κύριο ιστορικό μου ενδιαφέρον.

Κι ήταν ελκυστικό για σας όλα αυτά τα χρόνια;

Πιστεύω πως κάθε γεγονός της ιστορίας, αν αρχίσεις να το μελετάς σε βάθος, μπορεί να γίνει συναρπαστικό. Το δε Βυζάντιο το βρίσκω εξαιρετικά συναρπαστικό, γιατί ήταν ένας αυθύπαρκτος πολιτισμός. Για να μελετήσεις το Βυζάντιο, πρέπει να μελετήσεις την τέχνη, να μελετήσεις τη θρησκεία, να μελετήσεις έναν ολόκληρο τρόπο ζωής, που είναι πολύ διαφορετικός από το σημερινό.

Καλύτερος ή χειρότερος;

Κοιτάξτε... Δεν είμαι σίγουρος αν θα μου άρεσε να ζήσω στους βυζαντινούς χρόνους. Δε θα μου άρεσε, λόγου χάριν, να αφήσω γένια. Ωστόσο, στο Βυζάντιο είχαν έναν τρόπο ζωής που ήταν καλύτερα δομημένος. Αλλωστε, όταν έχεις έντονο θρησκευτικό συναίσθημα, η ζωή σου «μορφοποιείται» κι είναι πολύ πιο ικανοποιητική από τη σημερινή, όπου κανείς δεν πιστεύει σε τίποτε αρκετά.

Αρα ήταν μία θρησκευτική Πολιτεία;

Ηταν ένας πολιτισμός, στον οποίο η θρησκεία αποτελούσε μέρος της ζωής.

Και στους έντεκα αυτούς αιώνες;

Νομίζω ότι ο κόσμος μιλά για το Βυζάντιο λες κι παρέμεινε το ίδιο, ένας πολιτισμός αμετάβλητος κατά την διάρκεια όλων αυτών των αιώνων. Είχε αλλάξει πολύ από την αρχή ως το τέλος του, αν και κάποια συγκεκριμένα βασικά στοιχεία κράτησαν σε όλη τη διάρκειά του -όπως το θρησκευτικό αίσθημα. Μπορεί να διαφωνούσαν για θρησκευτικά ζητήματα αλλά πίστευαν όλοι, κι αυτό το αίσθημα είναι μόνιμο. Ο σεβασμός, η εκτίμηση στις τέχνες, ως εκείνες που ευχαριστούν το Θεό, κι αυτά διατηρήθηκαν. Κι έτσι, παρ' ότι οι μόδες άλλαζαν, η οικονομική κατάσταση άλλαζε, οι πολιτικές καταστάσεις άλλαζαν, υπήρχε μια ακεραιότητα, πολύ ενδιαφέρουσα μέσα στο σύνολο.

Μιλάμε για θρησκεία κι ηθική. Το Βυζάντιο πολλοί το θεωρούν μία περίοδο πολέμων, δολοφονιών, δολοπλοκιών, «βυζαντινισμών» που ουδεμία σχέση είχε με την ηθική.

Γίνονταν και τότε πολλοί φόνοι, αλλά δεν υπάρχει περίοδος της ιστορία που αυτοί να λείπουν. Κάποτε έδινα μια διάλεξη στις Η.Π.Α., και στο ακροατήριό μου ήταν κι η κόρη του προέδρου Τζόνσον, που μελετούσε το Βυζάντιο. Ηρθε στη διάλεξη με δύο σωματοφύλακες, δύο σκληρούς κυρίους που την πρόσεχαν. Μου εξήγησε ότι αγαπούν τη βυζαντινή ιστορία, γιατί είναι γεμάτη φόνους, και φαντάζει σαν σχολικό μάθημα (homework). Είχα το τακτ να μη της πω ότι, ως τότε, το ποσοστό των αμερικανών προέδρων που είχαν δολοφονηθεί ήταν πολύ μεγαλύτερο -σε σχέση με τα χρόνια ύπαρξης των Η.Π.Α.- από το ποσοστό των δολοφονημένων βυζαντινών αυτοκρατόρων στη διάρκεια της αυτοκρατορίας. Οι άνθρωποι συνεχίζουν να δολοφονούν.


Ανοίξτε τα μάτια σας!

Γράφετε στο Βυζαντινό πολιτισμό ότι δεν υπήρχε θανατική ποινή στο Βυζάντιο. Οντως, δεν σκότωναν. Και η μεγάλη διαφορά φαίνεται στους πρώτους χρόνους. Οταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έγινε χριστιανική, μία από τις βασικότερες αλλαγές ήταν να σταματήσουν οι μονομαχίες, να μη πετούν πια ανθρώπους στα λιοντάρια, κι όλα τα σχετικά. Η αυτοκρατορία έγινε πολύ πιο ανθρωπιστική. Και πάντα, απέφευγαν όσο μπορούσαν τη θανατική ποινή. Κατά καιρούς, κάποιοι αυτοκράτορες κατέφευγαν σε αυτή, αλλά οι περισσότεροι χρησιμοποιούσαν ως εσχάτη τιμωρία, μια μέθοδο που σήμερα μας φαίνεται αποτρόπαια: τον ακρωτηριασμό κάποιας μορφής. Αλλά μου φαίνεται, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα προτιμούσαν να τους κόψουν π.χ. ένα χέρι, παρά να τους θανατώσουν.

Υπάρχει εδώ και καιρό ένας διάλογος ανοικτός στην Ελλάδα. Υπάρχουν σύγχρονοι Ελληνες διανοούμενοι που υποστηρίζουν ότι το Βυζάντιο δεν αξίζει να μελετηθεί ιδιαίτερα, ότι δε δημιούργησε τίποτε, ότι είχε σχολιαστές των γραφών κι όχι διανοούμενους. Με μια φράση «δεν ήταν και τίποτε αξιομνημόνευτο».

Νομίζω ότι αυτοί οι Ελληνες είναι πολύ άδικοι με τους βυζαντινούς τους προγόνους. Δεν ήταν μια κοινωνία χωρίς διανοούμενους -αρκεί να δεις τη δουλειά και την πρόοδο της βυζαντινής ιατρικής. Μπορεί να μη συμπαθεί κάποιος τη θρησκεία, αλλά μερικοί από τους εκκλησιαστικούς συγγραφείς όπως οι Καπαδόκες πατέρες, και πολλοί ακόμη, ως το Γρηγόριο τον Παλαμά, ήταν άνθρωποι μοναδικής πνευματικότητας... Υπήρχε έντονη διανόηση και πνευματική ζωή στο Βυζάντιο. Κυρίως δε, στο τέλος των βυζαντινών χρόνων, π.χ. στην Παλαιοντολόγεια περίοδο. Είναι αρκετά περίεργο πως, την ώρα που η αυτοκρατορία συρρικνώνονταν η διανόηση ήταν πιο ανθηρή από ποτέ.

Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι δεν είχε τέχνη.

Τότε αυτοί δεν πρέπει να ξέρουν τίποτε από τέχνη. Η βυζαντινή τέχνη ήταν από τις μεγαλύτερες σχολές τέχνης παγκοσμίως. Κανένας αρχαίος Ελληνας δε θα μπορούσε να χτίσει την Αγία Σοφία, αυτό απαιτούσε πολύ βαθιά τεχνική γνώση. Κάποιοι, ξέρετε, υποστηρίζουν, ότι η βυζαντινή τέχνη είναι στατική. Δεν ήταν καθόλου στατική, αλλά ήταν μια σχολή τέχνης από τις σημαντικότερες στον κόσμο, που όσο περνά ο καιρός εκτιμάται όλο και περισσότερο, κι όσοι έλληνες διανοούμενοί σας λένε ότι το Βυζάντιο δε δημιούργησε τίποτε, είναι τυφλοί.

Αρα, όσοι χαρακτηρίζουν «απλή μίμηση κι αντιγραφή» τη βυζαντινή τέχνη, μάλλον σφάλουν.

Αν κάνεις κάτι άριστα, μπορείς να το επαναλάβεις άριστα. Αλλά υπήρχαν πάντα διαφορές. Βλέποντας μια εικόνα, μπορούμε τη χρονολογήσουμε -αν ήταν όλες ίδιες αυτό δε θα συνέβαινε. Υπάρχουν συγκεκριμένες παραδόσεις που διατηρούνταν, αλλά η τέχνη αυτή παρουσιάζει μεγάλες διαφορές από αιώνα σε αιώνα. «Κόλλησε» και παρέμεινε η ίδια μετά την πτώση της Τουρκοκρατίας, διότι έλειπαν από τη χώρα σας οι φωτισμένοι χορηγοί.* Η τέχνη των Παλαιολόγων είναι πολύ διαφορετική από την Ιουστινιάνεια. Φυσικά, είχε και αναλογίες, αλλά δεν ήταν μιμητική. Τα πράγματα είναι απλά: οι άνθρωποι που κατατρέχουν το Βυζάντιο ποτέ δεν το μελέτησαν, ξεκίνησαν με προκαταλήψεις εναντίον του. Δε γνωρίζουν τι κατόρθωσε, τι επετεύχθη.



Ελλάδα, Βυζάντιο, σύγχρονη Δημοκρατία

Υποστηρίζεται από ορισμένους ότι το βυζάντιο δεν ήταν Ελληνικό και δεν αποτέλεσε κανενός είδους συνέχεια της αρχαίας Ελλάδας. Δεν είχε δημοκρατία, ή έστω δημοκρατικούς θεσμούς.

Δε νομίζω ότι οι σύγχρονοι έλληνες είναι περισσότερο έλληνες από τους βυζαντινούς. Μέσα στο χρόνο, μες στους αιώνες, οι φυλές δε μένουν καθαρές, υπάρχουν όμως ορισμένα χαρακτηριστικά των πολιτισμών που παραμένουν εθνικά. Οι βυζαντινοί χρησιμοποιούσαν την ελληνική γλώσσα -που άλλαξε λίγο, αλλά οι γλώσσες αλλάζουν- ενδιαφέρονταν για τη φιλοσοφία και τη φιλοσοφική ζωή πάρα πολύ, ήταν μεν υπήκοοι ενός αυτοκράτορα, αλλά αυτός ο αυτοκράτορας έπρεπε να φέρεται σωστά, γιατί γίνονταν εύκολα λαϊκές εξεγέρσεις. Το χειρότερο που θα μπορούσαν να πουν για το Βυζάντιο είναι πως ήταν, μάλλον, ένα γραφειοκρατικό κράτος. Ομως είχε μια πολύ μορφωμένη γραφειοκρατία, πολύ πιο μορφωμένη από τους γραφειοκράτες του σημερινού κόσμου. Και, τι εννοείτε με τη λέξη «δημοκρατία»; Ηταν όλη η αρχαία Ελλάδα δημοκρατική; Οχι. Θα έλεγα στους Ελληνες που υποστηρίζουν κάτι τέτοιο, να διαβάσουν την ίδια τους την ιστορία, ειδικότερα της κλασσικής Ελλάδας. Εκεί, θα βρουν πολλά να κατακρίνουν... Ποτέ μου δεν κατάλαβα τι ακριβώς σημαίνει «δημοκρατία». Στα περισσότερα μέρη του κόσμου σήμερα, δημοκρατία σημαίνει να σε κυβερνούν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι εφημερίδες, η τηλεόραση. Διότι, είναι θεμιτό να έχουμε αυτό που ονομάζεται «λαϊκή ψήφος» αλλά, από τη στιγμή που οι άνθρωποι δεν μπορούν να κρίνουν μόνοι τους -κι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στο σύγχρονο κόσμο που δε σκέφτονται- τότε μεταφέρουν την εξουσία στα χέρια όσων κατέχουν τα ΜΜΕ, οι οποίοι, με τη δύναμη που έχουν, θα έπρεπε να επιλέξουν το δύσκολο δρόμο και να μορφώσουν όλο τον κόσμο. Πολλοί εξ αυτών, όχι όλοι ευτυχώς, είναι ανεύθυνοι. Δημοκρατία μπορεί να υπάρξει μόνον εάν έχουμε ένα υψηλής μόρφωσης κοινό. Σε μία πόλη σαν την αρχαία Αθήνα υπήρχε δημοκρατία -χωρίς να σκεφτόμαστε πως περνούσαν οι σκλάβοι ή οι γυναίκες-, διότι οι άνδρες είχαν όλοι πολύ καλή μόρφωση. Συνήθως δεν εξέλεγαν τους κυβερνήτες τους, τραβούσαν κλήρο, σα να το άφηναν στα χέρια του Θεού -καμία σχέση με τη βουλή των κοινοτήτων.

Υπήρχε κοινωνικό κράτος στο Βυζάντιο;

Η Εκκλησία έκανε πολλά για τους ανθρώπους. Το Βυζάντιο είχε πλήρη κοινωνική αίσθηση. Τα νοσοκομεία ήταν πολύ καλά, όπως και τα γηροκομεία, τα οποία ανήκαν κυρίως στην Εκκλησία, αλλά όχι μόνο σε αυτήν -υπήρχαν και κρατικά. Ας μη ξεχνάμε ότι ένας από τους πιο υψηλόβαθμους αξιωματούχους του κράτους ήταν ο Ορφανοτρόφος. Σίγουρα η Εκκλησία έπαιξε βασικό κοινωνικό ρόλο. Δεν ήταν απλά ένα καθεστώς ερημιτών που κάθονταν στο Αγιον Ορος -ήταν κι αυτό, αλλά υπήρχε ένα σύστημα από μοναστήρια στις πόλεις. Τα μοναστήρια φρόντιζαν τους Οίκους για τους γέροντες, των οποίων οι μοναχοί μόρφωναν τη νεολαία -κυρίως τα αγόρια γιατί τα κορίτσια μορφώνονταν στο σπίτι- και τα περισσότερα παρείχαν πολύ καλή μόρφωση. Τα κορίτσια του Βυζαντίου είχαν πολλές φορές καλύτερη παιδεία διότι «απολάμβαναν» περισσότερη ιδιωτική, προσοχή. Νομίζω ότι η βαθμολογία που θα δίναμε στο κοινωνικό έργο της Εκκλησίας, στο Βυζάντιο είναι ιδιαίτερα υψηλή.

Και η παιδεία τους, κατά το Μέγα Βασίλειο, όφειλε να στηρίζεται στον Ομηρο, τον «διδάσκαλο των αρετών».

Ηταν γνώστες της αρχαίας ελληνικής Γραμματείας. Είναι αξιομνημόνευτο, ωστόσο, ότι δεν έδιναν μεγάλη σημασία στους Αττικούς Τραγωδούς, αλλά στους λοιπούς ποιητές. Υπάρχει η διάσημη ιστορία μιας ελκυστικής κυρίας, φίλης ενός αυτοκράτορα, που μας διηγείται η Αννα Κομνηνή. Την ώρα που η κυρία περνούσε, κάποιος της φώναξε έναν ομηρικό στίχο, που μιλούσε για την Ελένη στην Τροία, κι εκείνη κατάλαβε το υπονοούμενο. Δεν υπήρχε κανείς λόγος να της εξηγήσει κάποιος, ποιανού ήταν οι στίχοι. Ολα ανεξαιρέτως τα αγόρια και τα κορίτσια ήξεραν τον Ομηρο. Η Αννα Κομνηνή δεν εξηγεί ποτέ τα σημεία στα οποία αναφέρεται στον Ομηρο, όλοι οι αναγνώστες της τα γνώριζαν.

Αμόρφωτοι, δεν υπήρχαν στο Βυζάντιο;

Αλλα ήταν τα προβλήματα της βυζαντινής γραμματείας. Ηταν τόσο καλοί γνώστες της αρχαίας ελληνικής γραμματείας ώστε επηρεάστηκαν στη διαμόρφωση της γλώσσας. Πολλοί ιστορικοί ήθελαν να γράψουν σαν τον Θουκυδίδη, δεν ήθελαν να γράψουν στη γλώσσα που τους ήταν πιο φυσική αλλά στην αρχαία. Η μεγάλη τραγωδία των βυζαντινών γραμμάτων ήταν η εξάρτησή της από την κλασσική γραμματεία. Οχι γιατί δεν γνώριζαν αρκετά, αλλά γιατί γνώριζαν πολύ περισσότερα από όσα ήταν απαραίτητα, για το δικό τους «δημιουργικό» καλό.

Θα θέλατε να ζείτε στο Βυζάντιο;

Δεν ξέρω αν προσωπικά θα ταίριαζα στην εποχή του Βυζαντίου. Αν ζούσα τότε, σκέφτομαι ότι θα αναπαυόμουν σε κάποιο μοναστήρι, ζώντας, όπως πολλοί μοναχοί ζούσαν, μια ζωή διανοούμενου, χωμένος στις θαυμάσιες βιβλιοθήκες που διέθεταν. Δε νομίζω πως θα ήθελα μια ζωή στη βυζαντινή πολιτική, αλλά, είναι πολύ δύσκολο να βρεις μια περίοδο στην παγκόσμια ιστορία στην οποία θα ήθελες να ζήσεις... Ολα εξαρτώνται από το πολίτευμα, την κοινωνία, την τάξη στην οποία γεννιέσαι. Θα ήθελα να ζω στη Βρετανία του 18ου αιώνα αν είχα γεννηθεί αριστοκράτης, αλλιώς δε θα μου άρεσε καθόλου. Είναι πολύ δύσκολο να απαντηθεί το ερώτημά σας.



Εδώ είναι Βαλκάνια...

Η κατάσταση στη Βαλκανική σας ανησυχεί;

Με ενδιαφέρουν πολύ τα Βαλκάνια, είναι ένα μέρος του κόσμου που με «συντροφεύει» πολλά χρόνια, κι έτσι, φυσικά, και ενδιαφέρομαι και θλίβομαι. Δεν γνωρίζω τι μπορεί να φέρει το μέλλον. Ενα από τα πράγματα που με ενοχλεί ελαφρώς στα γηρατειά μου, είναι ότι, θα ήθελα να γνωρίσω τι θα συμβεί σε συγκεκριμένα μέρη του κόσμου -και κυρίως στα Βαλκάνια- σε μερικά χρόνια. Η Ελλάδα θα προχωρήσει, και από τις υπόλοιπες Βαλκανικές χώρες μάλλον και η Βουλγαρία. Αλλά για τη Ρουμανία και την Γιουγκοσλαβία... νοιώθω απελπισμένος όταν σκέφτομαι το μέλλον τους...

Μήπως τα Βαλκάνια πληρώνουν την ιστορία τους, σήμερα;

Κατά κάποιο τρόπο, ναι. Είναι μεγάλο πρόβλημα να έχεις μεγάλη ιστορία. Διότι, έχεις πολύ περισσότερες μνήμες από ότι μπορείς να σηκώσεις. Είναι μια τραγωδία στην περιοχή αυτές οι μνήμες, διότι έχεις να νοιαστείς για πάρα πολλά. Δεν κυλούν εύκολα τα πράγματα, λόγω της αρχαίας, με βαθιές ρίζες, μνήμης.

Πρόσφατα άνοιξε ένας παγκόσμιος διάλογος -και στη χώρα σας- για το κατά πόσον ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος θα είναι θρησκευτικός.

Ανησυχώ για συγκεκριμένες θρησκείες, με ανησυχούν οι εξτρεμιστές μουσουλμάνοι, οι οποίοι αποτελούν ένα πολύ ρεαλιστικό κίνδυνο για τον πολιτισμό, αλλά η θρησκεία χρειάζεται. Οι άνθρωποι θα νοιώσουν ευτυχέστεροι, λιγότερο χαμένοι, με τη θρησκεία σήμερα. Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούμε να έχουμε μία παγκοσμία θρησκεία, και οι διάφορες θρησκείες ποτέ δε συμπάθησαν ιδιαιτέρως η μία την άλλη. Η φιλανθρωπία δεν καλύπτει και το γείτονα της διπλανής πόρτας, αν αυτός πρεσβεύει άλλη θρησκεία. Δεν νομίζω, δηλαδή, ότι η θρησκεία θα είναι η σωτηρία, αλλά δεν γνωρίζω και τίποτε που να μπορεί να είναι η σωτηρία. Με τον πληθυσμό να αυξάνεται, είναι πολύ δύσκολο να βελτιωθούν τα δεδομένα της εκπαίδευσης, σε παγκόσμια κλίμακα. Απλώς, ποτέ δε θα υπάρξουν αρκετοί δάσκαλοι στον κόσμο, τουλάχιστον μορφωμένοι δάσκαλοι. Φοβάμαι πως είμαι απαισιόδοξος.



Ορθοδοξία, η αγαπημένη

Πώς βλέπετε την Ορθοδοξία μες σε αυτό τον κύκλο;

Εχω μεγάλο σεβασμό για τα χριστιανικά δόγματα, και κυρίως για την Ορθοδοξία, διότι μόνον η Ορθοδοξία αναγνωρίζει πως η θρησκεία είναι μυστήριο. Οι ρωμαιοκαθολικοί κι οι προτεστάντες θέλουν να τα εξηγήσουν όλα. Είναι άσκοπο να πιστεύεις σε μία θρησκεία, θεωρώντας ότι αυτή η θρησκεία θα σε βοηθήσει να τα καταλάβεις όλα. Ο σκοπός της θρησκείας είναι ακριβώς για να μας βοηθάει να κατανοήσουμε το γεγονός ότι δε μπορούμε να τα εξηγήσουμε όλα. Νομίζω πως η Ορθοδοξία συντηρεί αυτό το πολύτιμο αίσθημα του μυστηρίου.

Μα, χρειαζόμαστε το μυστήριο;

Το χρειαζόμαστε, χρειαζόμαστε αυτήν τη γνώση που λέει πως στο σύμπαν υπάρχουν πολύ περισσότερα από αυτά που μπορούμε να κατανοήσουμε. Χρειαζόμαστε την διανοητική μετριοφροσύνη, κι αυτή απουσιάζει, ειδικά μεταξύ των Δυτικών Εκκλησιαστικών ανδρών.

Αυτό είναι χαρακτηριστικό της σχέσης των ορθοδόξων με τους αγίους τους -ο σεβασμός της ταπεινότητας. Πώς σχολιάζετε το γεγονός ότι αρκετοί άγιοι ανακατεύτηκαν στην πολιτική ή άσκησαν πολιτική;

Ολοι όσοι θέλουν να επηρεάσουν άλλους ανθρώπους ασκούν πολιτική, και είναι πολιτικοί. Πολιτική σημαίνει να προσπαθείς να οργανώσεις την Πόλιν με ένα νέο τρόπο σκέψης. Οι άγιοι είναι πολιτικοί. Ποτέ δεν πίστεψα ότι μπορείς να διαχωρίσεις την πίστη προς τους Αγίους από τη διανόηση. Επιστρέφω σε όσα είπα για τις εκκλησίες. Από τη στιγμή που προσπαθείς να εξηγήσεις τα πάντα, καταστρέφεις ουσιαστικά αυτό που θα έπρεπε να αποτελεί την ανθρώπινη διαίσθηση, αυτή που συνδέει τη διανόηση με τους αγίους και την αίσθηση του Θεού.

Διανόηση, πολιτική και πίστη στα Θεία, λοιπόν, μπορούν να βαδίζουν μαζί;

Αποτελεί παράδειγμα η πόλη σας, η Θεσσαλονίκη. Ηταν πολύ φημισμένη για τους διανοητές της, ειδικά στα ύστερα βυζαντινά χρόνια. Αλλά είχε και βοήθεια από τους στρατιωτικούς της που, όπως ο Αγιος Δημήτριος, που έρχονταν να τη σώσουν στη σωστή στιγμή. Η πίστη στους Αγίους σου δίνει κουράγιο να υπερασπιστείς την πόλη από τις επιθέσεις, όπως έκανε κι ο Αη-Δημήτρης.

Πώς βλέπετε τις άλλες εκκλησίες;

Η ρωμαιοκαθολική εκκλησία ήταν πάντα και πολιτικό ίδρυμα, εκτός από θρησκευτικό, και πάντα ενδιαφερόταν για το νόμο. Πρέπει να θυμόμαστε πως, όταν η ρωμαϊκή αυτοκρατορία κατέρρευσε στη Δύση και ήρθαν τα βαρβαρικά βασίλεια, οι ρωμαίοι άρχοντες χάθηκαν αλλά οι εκκλησιαστικοί άνδρες παρέμειναν, κι ήταν κι οι μόνοι με ρωμαϊκή μόρφωση. Οπότε, αυτοί χρησιμοποιήθηκαν από τους βάρβαρους βασιλείς για να εφαρμόσουν το νόμο. Ετσι, η Δυτική Εκκλησία «ανακατεύτηκε» με το νόμο. Τον βλέπεις το νόμο στη ρωμαιοκαθολική Εκκλησία: θέλει να είναι όλα νομικά κατοχυρωμένα. Στο Βυζάντιο -και είναι ενδιαφέρον πώς μετά την τουρκική κατάκτηση τα υποστρώματα παραμένουν- η Εκκλησία ενδιαφέρεται μόνον για τον Κανόνα, το νόμο των γραφών. Δεν έχει την επιθυμία να καθορίσει τα πάντα. Στις δυτικές Εκκλησίες που αποσχίστηκαν από τη ρωμαιοκαθολική, η ανάγκη του νόμου, του απόλυτου καθορισμού, έχει κληρονομηθεί. Εχει πολύ ενδιαφέρον να μελετήσει κανείς -και μελετώ εδώ και καιρό- το διάλογο ανάμεσα στην Αγγλικανική Εκκλησία του 17ου αιώνα και την Ορθόδοξη. Οι Αγγλικανοί ήταν ιδιαίτερα ανάστατοι διότι δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι πίστευαν οι Ορθόδοξοι σχετικά με την μεταβολή του οίνου και του άρτου σε αίμα και σώμα. Οι Ορθόδοξοι έλεγαν «είναι μυστήριο, που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε. Πιστεύουμε ότι γίνεται, αλλά το πώς δεν το γνωρίζουμε». Οι Αγγλικανοί -όπως κι οι ρωμαιοκαθολικοί- ήθελαν μια καθαρή εξήγηση. Αυτή είναι η τυπική διαφορά των Εκκλησιών και γι'αυτό ακριβώς αγαπώ τους Ορθοδόξους.

Τι γνώμη έχετε για τους νεοέλληνες;

Υπάρχει ακόμη ζωντανή στο λαό αυτή η γρήγορη κατανόηση των πραγμάτων και των καταστάσεων. Υπάρχει έντονη επίσης, η άλλη ποιότητα των Βυζαντινών: η ζωηρή περιέργεια. Και οι νεοέλληνες έχουν, όπως είχαν κι οι Βυζαντινοί, αντίληψη της σημασίας τους στην ιστορία του πολιτισμού. Ολα αυτά δείχνουν μία ιστορική ενότητα, άλλωστε κανείς λαός δεν διατηρεί όλα τα χαρακτηριστικά του απείραχτα. Πολλά εξαρτώνται από τη γλώσσα, που είναι ο καλύτερος τρόπος συντήρησης της παράδοσης. Η γραμματεία του Βυζαντίου πληγώθηκε από τη σχέση της με την αρχαία γραμματεία. Ευτυχώς, οι νεοέλληνες έχουν τη δημοτική που επέτρεψε στην νεοελληνική γραμματεία να προχωρήσει, να εξελιχθεί μ' έναν τρόπο που οι βυζαντινοί δεν κατάφεραν, με εξαίρεση την κρητική λογοτεχνία και το Διγενή. Τα μεγάλα βυζαντινά αριστουργήματα ήταν μάλλον λαϊκά.


Βόλτα στον Κήπο και Ιστορίες Ποίησης**

Πρωτογνώρισα το Σεφέρη όταν ήμουν στην Ελλάδα, αμέσως μετά τον πόλεμο. Οταν ήρθε πρεσβευτής στο Λονδίνο, τον έβλεπα πολύ συχνά. Εκείνη την εποχή, περνούσα πολύ καιρό σε ένα νησί στη Δυτική Ακτή της Σκωτίας, με πολύ μαλακό κλίμα λόγω του Ρεύματος του Κόλπου. Μια αλέα με φοινικιές οδηγούσε στο σπίτι μου. Ηρθε κι έμεινε μαζί με τη γυναίκα του. Ο καιρός ήταν υπέροχος, όπως συμβαίνει συχνά εκεί, και μου είπε «Είναι πιο όμορφα κι από τα ελληνικά νησιά» -κάτι πολύ ευγενικό εκ μέρους του. Είχαμε τακτική αλληλογραφία μέχρι το θάνατό του... Οταν έφυγε από το Λονδίνο για την Αθήνα, μου χάρισε την κάβα του, μια κάβα αποτελούμενη αποκλειστικά από ούζο και ρετσίνα. Ακόμη δεν έχω πιει όλο το ούζο, έχω... Είχε πει ότι 'Οι Κέλτες είναι οι ρωμιοί του Βορρά', ναι, το διασκέδαζε να κάνει τέτοια σχόλια. Αν κι εδώ έχει αρκετό δίκαιο...

Ο Καβάφης είναι από τους μεγαλύτερους ποιητές του κόσμου, και μάλιστα πρωτότυπος... Εκείνον που δε μπορώ να διαβάσω είναι ο Καζαντζάκης, τον γνώριζα προσωπικά, αλλά δεν μπορώ να τον διαβάσω, ποτέ δε μου άρεσε για να είμαι ειλικρινής. Μ' αρέσει ο Ελύτης και πότε-πότε βρίσκω κάτι σημαντικό στο Σικελιανό. Τους νεώτερους δεν τους γνωρίζω, σταμάτησα να παρακολουθώ, κι όπως ξέρετε ανήκω σε μια πολύ παλιά γενιά.





ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

* Οι βυζαντινοί αγιογράφοι δε μας είναι γνωστοί, διότι ο δημιουργός του ναού θεωρούνταν ο χορηγός, εκείνος που έδινε τα χρήματα και βεβαίως είχε άποψη επί του συνόλου. Σε ελάχιστες περιπτώσεις γνωρίζουμε το όνομα ενός αγιογράφου ή αρχιτέκτονα, στους έντεκα αιώνες του Βυζαντίου, αλλά σχεδόν πάντα μας είναι γνωστό το όνομα του χορηγού.

** Ο σερ Στήβεν μας ξενάγησε στον κήπο του σπιτιού του, μετά τη συνέντευξη, μιλώντας ελεύθερα, για τους αγαπημένους Ελληνες φίλους του. Η κουβέντα ήταν σχεδόν ολόκληρη «off the record», εκτός των αποσπασμάτων που δημοσιεύονται εδώ, τα οποία εν γνώσει του ειπώθηκαν «on camera», καθώς μας έδειχνε το αρχαιότερο δέντρο του κήπου του.

Της Αγιάς Σοφιάς (Δημοτικό)

Σημαίνει ο Θεόs, σημαίνει η γηs, σημαίνουν τα επουράνια,
σημαίνει κι η Αγιά-Σοφιά, το μέγα μονοστήρι,

με τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνεs,

κάθε καμπάνα και παπάs, κάθε παπάs και διάκοs.

Ψάλλει ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης,

κι απ' την πολλή την ψαλμουδιά εσειόντανε οι κολόνες.
Να μπούνε στο χερουβικό και να βγει ο βασιλέας,
Φωνή τους ήρθε εξ ουρανού κι απ' αρχαγγέλου στόμα:


«Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τ' άγια,
παπάδες, πάρτε τα γιερά και σεις κεριά σβηστείτε,
γιατ' είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει.

Μόν' στείλτε λόγο στη Φραγκιά, να 'ρτούνε τρία καράβια,
Το 'να πάρει το σταυρό και τ' άλλο το βαγγέλιο,
Το τρίτο το καλύτερο την άγια τράπεζα μας,
Μη μας την πάρουν τα σκυλιά και μας τη μαγαρίσουν».


Η Δέσποινα ταράχτηκε κι εδάκρυσαν οι εικόνες.
«Σώπασε, κυρά Δέσποινα, και μην πολυδακρύζεις.
Πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικά μας είναι».

Ο Λόγος του Κωνσταντίνου ΙΑ΄ Παλαιολόγου στην Αγία Σοφία

Ἀπὸ τὸ Χρονικὸν τοῦ Μεγάλου Λογοθέτη Γεωργίου Σφραντζῆ ἢ Φραντζῆ:


Ὑμεῖς μέν, εὐγενέστατοι ἄρχοντες καὶ ἐκλαμπρότατοι δήμαρχοι καὶ στρατηγοὶ καὶ γενναιότατοι στρατιῶται καὶ πᾶς ὁ πιστὸς καὶ τίμιος λαός, καλῶς οἴδατε ὅτι ἔφθασεν ἡ ὥρα καὶ ὁ ἐχθρός της πίστεως ἠμῶν βούλεται ἴνα μετὰ πάσης τέχνης καὶ μηχανῆς ἰσχυροτέρως στενοχωρήση ἠμᾶς καὶ πόλεμον σφοδρὸν μετὰ συμπλοκῆς μεγάλης καὶ συρρήξεως ἐκ τῆς χέρσου καὶ θαλάσσης δώση ἠμὶν μετὰ πάσης δυνάμεως, ἴνα, εἰ δυνατόν, ὡς ὄφις τὸν ἰὸν ἐκχύση καὶ ὡς λέων ἀνήμερος καταπῖη ἠμᾶς. Διὰ τοῦτο λέγω καὶ παρακαλῶ ὑμᾶς ἴνα στῆτε ἀνδρείως καὶ μετὰ γενναίας ψυχῆς, ὡς πάντοτε ἕως τοῦ νῦν ἐποιήσατε, κατὰ τῶν ἐχθρῶν της πίστεως ἠμῶν. Παραδίδωμι δὲ ὑμὶν τὴν ἐκλαμπροτάτην καὶ περίφημον ταύτην πόλιν καὶ πατρίδα ἠμῶν καὶ βασιλεύουσαν τῶν πόλεων. Καλῶς οὒν οἴδατε, ἀδελφοί, ὅτι διὰ τέσσερα τινὰ ὀφείλεται κοινῶε ἐσμεν πάντες ἴνα προτιμήσωμεν ἀποθανεὶν μᾶλλον ἢ ζῆν, πρώτον μὲν ὑπὲρ τῆς πίστεως ἠμῶν καὶ εὐσεβείας, δεύτερον δὲ ὑπὲρ πατρίδος, τρίτον ὑπὲρ τοῦ βασιλέως ὡς Χριστοῦ Κυρίου, καὶ τέταρτον ὑπὲρ συγγενῶν καὶ φίλων. Λοιπόν, ἀδελφοί, ἐὰν χρεῶσται ἐσμεν ὑπὲρ ἑνὸς ἐκ τῶν τεσσάρων ἀγωνίζεσθαι ἕως θανάτου πολλῶ μᾶλλον ὑπὲρ πάντων ἠμεῖς, ὡς βλέπετε προφανῶς, καὶ ἐκ πάντων μέλλομεν ζημιωθῆναι.


Ἐὰν διὰ τὰ ἐμᾶ πλημμελήματα παραχωρήση ὁ Θεὸς τὴν νίκην τοὶς ἀσεβέσιν, ὑπὲρ τῆς πίστεως ἠμῶν τῆς ἁγίας, ἢν Χριστὸς ἐν τῷ οἰκείῳ αἵματι ἠμὶν ἐδωρήσατο, κινδυνεύομεν, ὃ ἐστι κεφάλαιον πάντων. Καὶ ἐὰν τὸν κόσμον ὄλον κερδίση τις καὶ τὴν ψυχὴν ζημιωθῆ, τί τὸ ὄφελος; Δεύτερον πατρίδα περίφημον τοιούτως ὑστερούμεθα καὶ τὴν ἐλευθερίαν ἠμῶν. Τρίτον βασιλείαν τὴν ποτὲ μὲν περιφανῆ, νῦν δὲ τεταπεινωμένην καὶ ἐξουθενωμένην ἀπωλέσαμεν, καὶ ὑπὸ τοῦ τυράννου καὶ ἀσεβοῦς ἄρχεται. Τέταρτον δὲ καὶ φιλτάτων τέκνων καὶ συμβίων καὶ συγγενῶν ὑστερούμεθα. Αὐτὸς δὲ ὁ ἀλιτήριος ὁ ἀμηρᾶς πεντήκοντα καὶ ἑπτὰ ἡμέρας ἄγει σήμερον ἀφ’οὗ ἠμᾶς ἐλθῶν ἀπέκλεισεν καὶ μετὰ πάσης μηχανῆς καὶ ἰσχύος καθ’ἡμέραν τὲ καὶ νύκτα οὐκ ἐπαύσατο πολιορκῶν ἠμᾶς καὶ χάριτι τοῦ παντεπόπτου Χριστοῦ Κυρίου ἠμῶν ἐκ τῶν τειχῶν μετὰ αἰσχύνης ἄχρι τοῦ νῦν πολλάκις κακῶς ἀπεπέμφθη. Τὰ νῦν δὲ πάλιν, ἀδελφοί, μὴ δειλιάσητε, ἐὰν καὶ τοῖχος μακρόθεν ὀλίγον ἐκ τῶν κρότων καὶ τῶν πτωμάτων τῶν ἐλεπόλεων ἔπεσε, διότι, ὡς ὑμεῖς θεωρεῖτε, κατὰ τὸ δυνατὸν ἐδιορθώσαμεν πάλιν αὐτό. Ἠμεῖς πάσαν τὴν ἐλπίδα εἰς τὴν ἄμαχον δόξαν τοῦ Θεοῦ ἀνεθέμεθα, οὗτοι ἐν ἄρμασι καὶ οὗτοι ἐν ἴπποις καὶ δυνάμει καὶ πλήθει, ἠμεῖς δὲ ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἠμῶν πεποίθαμεν, δεύτερον δὲ καὶ ἐν ταὶς ἠμετέραις χερσὶ καὶ ρωμαλαιότητι, ἢν ἐδωρήσατο ἠμὶν ἡ θεία δύναμις. Γνωρίζω δὲ ὅτι αὔτη ἡ μυριαρίθμητος ἀγέλη τῶν ἀσεβῶν, καθὼς ἡ αὐτῶν συνήθεια, ἐλεύσονται καθ’ἠμῶν μετὰ βαναύσου καὶ ἐπηρμένης ὀφρύος καὶ θάρσους πολλοῦ καὶ βίας, ἴνα διὰ τὴν ὀλιγότητα ἠμῶν θλίψωσι καὶ ἐκ τοῦ κόπου στενοχωρήσωσι, καὶ μετὰ φωνῶν μεγάλων καὶ ἀλαλαγμῶν ἀναριθμήτων, ἴνα ἠμᾶς φοβήσωσι. Τᾶς τοιαύτας αὐτῶν φλυαρίας καλῶς οἴδατε, καὶ οὐ χρὴ λέγειν περὶ τούτων. Καὶ ὤρα ὀλίγοι τοιαῦτα ποιήσωσι, καὶ ἀναριθμήτους πέτρας καὶ ἕτερα βέλη καὶ ἐλεβολίσκους, ὡσεὶ ἄμμον θαλασσῶν ἄνωθεν ἠμῶν πτήσουσι, δι’ὧν, ἐλπίζω γάρ, οὐ βλάψωσι, διότι ὑμᾶς θεωρῶ καὶ λίαν ἀγάλλομαι καὶ τοιαύταις ἐλπίσι τὸν λογισμὸν τρέφομαι, ὅτι εἰ καὶ ὀλίγοι πάνυ ἐσμέν, ἀλλὰ πάντες ἐπιδέξιοι καὶ ἐπιτήδειοι ρωμαλέοι τὲ καὶ ἰσχυροὶ καὶ μεγαλήτορες καὶ καλῶς προπαρασκευασμένοι ὑπάρχετε. Ταὶς ἀσπίσιν ὑμῶν καλῶς τὴν κεφαλὴν σκέπεσθε ἐπὶ τὴ συμπλοκὴ καὶ συρρήξει. Ἡ δεξιὰ ὑμῶν ἢ τὴν ρομφαίαν ἔχουσα μακρὰν ἔστω πάντοτε. Αἳ περικεφαλαῖαι ὑμῶν καὶ οἱ θώρακες καὶ οἱ σιδηροὶ ἱματισμοὶ λίαν εἰσὶν ἱκανοὶ ἅμα καὶ τοὶς λοιποὶς ὄπλοις, καὶ ἐν τὴ συμπλοκὴ ἔσονται πάνυ ὠφέλιμα, ἃ οἱ ἐναντίοι οὐ χρῶνται, ἀλλ’ οὔτε κέκτηνται.


Καὶ ὑμεῖς ἔσωθεν τῶν τειχῶν ὑπάρχετε σκεπόμενοι, οἱ δὲ ἀσκεπεῖς μετὰ κόπου ἔρχονται. Διό, ὢ συστρατιῶται γίγνεσθε ἕτοιμοι καὶ στερεοὶ καὶ μεγαλόψυχοι διὰ τοὺς οἰκτιρμοὺς τοῦ Θεοῦ. Μιμηθῆτε τοὺς ποτὲ τῶν Καρχηδονίων ὀλίγους ἐλέφαντας, πὼς τοσούτον πλῆθος ἵππων Ρωμαίων τὴ φωνὴ καὶ θέα ἐδίωξαν, καὶ ἐὰν ζῶον ἄλογον ἐδίωξε πόσον μᾶλλον ἠμεῖς ἡ τῶν ζώων καὶ ἀλόγων ὑπάρχοντες κύριοι, καὶ οἱ καθ’ἠμῶν ἐρχόμενοι ἴνα παράταξιν μεθ’ἠμῶν ποιήσωσιν ὡς ζῶα ἄλογα καὶ χείρονες εἰσιν. Οἱ πέλται ὑμῶν καὶ ρομφαῖοι καὶ τὰ τόξα καὶ ἀκόντια πρὸς αὐτοὺς πεμπέτωσαν παρ’ἠμῶν. Καὶ οὕτως λογίσθητε ὡς ἐπὶ ἀγρίων χοίρων καὶ πληθὺν κυνήγιον, ἴνα γνώσωσιν οἱ ἀσεβεῖς ὅτι οὐ μετὰ ἀλόγων ζώων ὡς αὐτοί, παράταξιν ἔχουσιν, ἀλλὰ μετὰ κυρίων καὶ αὐθεντῶν αὐτῶν καὶ ἀπογόνων Ἑλλήνων καὶ Ρωμαίων. Οἴδατε καλῶς ὅτι ὁ δυσσεβὴς αὐτὸς ὁ ἀμηρᾶς καὶ ἐχθρός της ἁγίας ἠμῶν πίστεως χωρὶς εὔλογον αἰτίας τινὸς τὴν ἀγάπην ἢν εἴχομεν ἔλυσεν, καὶ τοὺς ὅρκους αὐτοῦ τοὺς πολλοὺς ἠθέτησεν ἀντ’οὐδενὸς λογιζόμενος καὶ ἐλθῶν αἰφνιδίως φρούριον ἐποίησεν ἐπὶ τὸ στενὸν τοῦ Ἀσωμάτου, ἴνα καθ’ἑκάστην ἡμέραν δύνηται βλάπτειν ἠμᾶς. Τοὺς ἀγροὺς ἠμῶν καὶ κήπους καὶ παραδείσους καὶ οἴκους πυριαλώτους ἐποίησε, τοὺς ἀδελφοὺς ἠμῶν τοὺς Χριστιανοὺς ὅσους εὖρεν, ἐθανάτωσε καὶ ἠχμαλώτευσε, τὴν φιλίαν ἠμῶν ἔλυσεν. Τοὺς δὲ τοῦ Γαλατά, ἐφιλίωσε, καὶ αὐτοὶ χαίρονται, μὴ εἰδότες καὶ αὐτοὶ οἱ ταλαίπωροι τὸν τοῦ γεωργοῦ παιδὸς μύθον, τοῦ ἐψήνοντος τοὺς κοχλίας καὶ εἰπόντος. Ὢ ἀνόητα ζῶα, καὶ τὰ ἑξῆς.


Ἐλθῶν οὒν ἀδελφοί, ἠμᾶς ἀπέκλεισε, καὶ καθ’ἑκάστην τὸ ἀχανὲς αὐτοῦ στόμα χάσκων, πὼς εὔρη καιρὸν ἐπιτήδειον ἴνα καταπῖη ἠμᾶς καὶ τὴν πόλιν ταύτην, ἢν ἀνήγειρεν ὁ τρισμακάριστος ἐκεῖνος καὶ τὴ πανάγνω δεσποίνη ἠμῶν θεοτόκω καὶ ἀειπαρθένω Μαρία ἀφιέρωσεν καὶ ἐχαρίσατο του κυρίαν εἶναι καὶ βοηθὸν καὶ σκέπην τὴ ἡμετέρα πατρίδι καὶ καταφύγιον τῶν Χριστιανῶν, ἐλπίδα καὶ χαρὰν πάντων τῶν Ἑλλήνων τὸ καύχημα πάσι τοὶς οὔσιν ὑπὸ τὴν τοῦ ἡλίου ἀνατολήν. Καὶ οὗτος ὁ ἀσεβέστατος τὴν ποτὲ περιφανῆ καὶ ὀμφακλιζουσαν ὡς ρόδον τοῦ ἀγροῦ βούλεται ποιῆσαι ὑπ’αὐτόν. Ἢ ἐδούλωσε σχεδόν, δύναμαι εἰπείν, πάσαν τὴν ὑφ’ἥλιον καὶ ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτῆς Πόντον καὶ Ἀρμενίαν, Περσίαν καὶ Παμφλαγονίαν, Ἀμαζόνας καὶ Καππαδοκίαν, Γαλατίαν καὶ Μηδίαν Κολχοὺς καὶ Ἴβηρας, Βοσποριανοὺς καὶ Ἀλβάνους Συρίαν καὶ Κιλικίαν καὶ Μεσοποταμίαν, Φοινίκην Βακτριανοὺς καὶ Σκύθας, Μακεδονίαν καὶ Θετταλίαν, Ἑλλάδα Βοιωτία, Λοκροὺς καὶ Αἰτωλούς, Ἀκαρνανίαν,Ἀχαϊαν καὶ Πελοπόννησον, Ἤπειρον καὶ τὸ Ἰλλυρικὸν Λύχνιτας κατὰ τὸ Ἀνδριατικόν, Ἰταλίαν, Τουσκίνους, Κέλτους καὶ Κελτογαλάτας, Ἰβηρίαν τὲ καὶ ἕως τῶν Γαδείρων, Λιβύαν καὶ Μαυρητανίαν καὶ Μαυρουσίαν, Αἰθιοπίαν, Βελέδας, Σκούδην, Νουμιδίαν καὶ Ἀφρικὴν καὶ Αἴγυπτον αὐτός τὰ νῦν βούλεται δουλῶσαι καὶ τὴν κυριεύουσαν τῶν πόλεων, ζυγῶ ὑποβαλεὶν καὶ δουλεία καὶ τᾶς ἁγίας ἐκκλησίας ἠμῶν, ἔνθα ἐπροσκυνεῖτο ἡ Ἁγία Τριὰς καὶ ἐδοξολογεῖτο τὸ πανάγιον, καὶ ὅπου οἱ ἄγγελοι ἠκούοντο ὑμνεὶν τὸ θεῖον καὶ τὴν ἔνσαρκον τοῦ Θεοῦ Λόγου οἰκονομίαν, βούλεται ποιῆσαι προσκύνημα τῆς αὐτοῦ βλασφημίας καὶ τοῦ φληναφοῦ ψευδοπροφήτου Μωάμεθ, καὶ κατοικητήριον ἀλόγων καὶ καμήλων. Λοιπὸν ἀδελφοὶ καὶ συστρατιῶται, κατὰ νοῦν ἐνθυμηθῆται ἴνα τὸ μνημόσυνον ὑμῶν καὶ ἡ μνήμη καὶ ἡ φήμη καὶ ἡ ἐλευθερία αἰωνίως γενήσηται.

29 Μαΐου 1453: Αφιέρωμα στην Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως

Επειδή οι συγγραφείς αυτού του blog διαθέτουν ιστορική μνήμη, η επέτειος της 29ης Μαΐου και η θυσία των αγωνιστών των τειχών της Βασιλεύουσας τιμώνται όπως απαιτείται.

Ακολουθούν ενδιαφέροντα κείμενα και φωτογραφίες:



Useful Links:

Για τον τομέα της βυζαντινής τέχνης επισκεφτείτε την ανάλογη σελίδα του blog μας.

May 27, 2007

Beautiful Liar

Watch the video clip


May 26, 2007

Illegal

Watch the video clip


La Tortura

Watch the video clip


Don't Bother

Watch the video clip


Hips don't Lie

Watch the video clip


Shakira, Shakira



Powered by eSnips.com


Discography

Studio albums

Live albums

Compilation albums


Video Clips


Watch the video clips of the famous Shakira's songs in xouakina.blogspot.com



Trailer of Pirates of the Caribbean: At World's End

May 21, 2007

Καρυωτάκης




Αισιοδοξία

Aς υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει
στο μαύρο αδιέξοδο, στην άβυσσο του νου.
Aς υποθέσουμε πως ήρθανε τα δάση
μ’ αυτοκρατορικήν εξάρτυση πρωινού
θριάμβου, με πουλιά, με το φως τ’ ουρανού
και με τον ήλιον όπου θα τα διαπεράσει.

Aς υποθέσουμε πως είμαστε εκειπέρα,
σε χώρες άγνωστες της Δύσης, του Bορρά·
ενώ πετούμε το παλτό μας στον αέρα,
οι ξένοι βλέπουνε περίεργα, σοβαρά.
Για να μας δεχτεί κάποια λαίδη τρυφερά,
έδιωξε τους υπηρέτες της ολημέρα.

Aς υποθέσουμε πως του καπέλου ο γύρος
άξαφνα εφάρδυνε, μα εστένεψαν, κολλούν
τα παντελόνια μας, και, με του πτερνιστήρος
το πρόσταγμα, χιλιάδες άλογα κινούν.
Πηγαίνουμε -σημαίες στον άνεμο χτυπούν-
ήρωες σταυροφόροι, σωτήρες του Σωτήρος.

Aς υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει
από εκατό δρόμους τα όρια της σιγής,
κι ας τραγουδήσουμε, το τραγούδι να μοιάσει
νικητήριο σάλπισμα, ξέσπασμα κραυγής-
τους πυρρούς δαίμονες, στα έγκατα της γης,
και, ψηλά, τους ανθρώπους να διασκεδάσει.


Πρέβεζα

Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται
στους μαύρους τοίχους και στα κεραμίδια,
θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνται
καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια.

Θάνατος οι λεροί, ασήμαντοι δρόμοι
με τα λαμπρά, μεγάλα ονόματά τους,
ο ελαιώνας, γύρω η θάλασσα, κι ακόμη
ο ήλιος, θάνατος μέσα στους θανάτους.

Θάνατος ο αστυνόμος που διπλώνει,
για να ζυγίσει, μια "ελλιπή" μερίδα,
θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνι
κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα.

Βάσις, Φρουρά, Εξηκονταρχία Πρεβέζης.
Την Κυριακή θ' ακούσουμε την μπάντα.
Επήρα ένα βιβλιάριο Τραπέζης,
πρώτη κατάθεσις δραχμαί τριάντα.

Περπατώντας αργά στην προκυμαία,
"υπάρχω;" λες, κι ύστερα "δεν υπάρχεις!"
Φτάνει το πλοίο. Υψωμένη σημαία.
Ίσως έρχεται ο κύριος Νομάρχης.

Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους
αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία...
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.


Tελευταίο ταξίδι

Kαλό ταξίδι, αλαργινό καράβι μου, στου απείρου
και στης νυχτός την αγκαλιά, με τα χρυσά σου φώτα!
Nα 'μουν στην πλώρη σου ήθελα, για να κοιτάζω γύρου
σε λιτανεία να περνούν τα ονείρατα τα πρώτα.

H τρικυμία στο πέλαγος και στη ζωή να παύει,
μακριά μαζί σου φεύγοντας πέτρα να ρίχνω πίσω,
να μου λικνίζεις την αιώνια θλίψη μου, καράβι,
δίχως να ξέρω πού με πας και δίχως να γυρίσω!


Ύπνος

Θα μας δοθεί το χάρισμα και η μοίρα
να πάμε να πεθάνουμε μια νύχτα
στο πράσινο ακρογιάλι της πατρίδας;
Γλυκά θα κοιμηθούμε σαν παιδάκια
γλυκά. Kι απάνωθέ μας θε να φεύγουν,
στον ουρανό, τ’ αστέρια και τα εγκόσμια.
Θα μας χαϊδεύει ως όνειρο το κύμα.
Kαι γαλανό σαν κύμα τ’ όνειρό μας
θα μας τραβάει σε χώρες που δεν είναι.
Aγάπες θα ’ναι στα μαλλιά μας οι αύρες,
η ανάσα των φυκιών θα μας μυρώνει,
και κάτου απ’ τα μεγάλα βλέφαρά μας,
χωρίς ναν το γρικούμε, θα γελάμε.
Tα ρόδα θα κινήσουν απ’ τους φράχτες,
και θά ’ρθουν να μας γίνουν προσκεφάλι.
Για να μας κάνουν αρμονία τον ύπνο,
θ’ αφήσουνε τον ύπνο τους αηδόνια.
Γλυκά θα κοιμηθούνε σαν παιδάκια
γλυκά. Kαι τα κορίτσια του χωριού μας,
αγριαπιδιές, θα στέκουνε τριγύρω
και, σκύβοντας, κρυφά θα μας μιλούνε
για τα χρυσά καλύβια, για τον ήλιο
της Kυριακής, για τις ολάσπρες γάστρες,
για τα καλά τα χρόνια μας που πάνε.
Tο χέρι μας κρατώντας η κυρούλα,
κι όπως αργά θα κλείνουμε τα μάτια,
θα μας διηγιέται –ωχρή– σαν παραμύθι
την πίκρα της ζωής. Kαι το φεγγάρι
θα κατεβεί στα πόδια μας λαμπάδα
την ώρα που στερνά θα κοιμηθούμε
στο πράσινο ακρογιάλι της πατρίδας.
Γλυκά θα κοιμηθούμε σαν παιδάκια
που όλη τη μέρα εκλάψαν και αποστάσαν.


(το επόμενο ποίημα του Καρυωτάκη είναι αφιερωμένο στα δύο μου αδέλφια)

Δημόσιοι υπάλληλοι


Ο ι υπάλληλοι όλοι λιώνουν και τελειώνουν
σαν στήλες δύο-δύο μες στα γραφεία,
(Ηλεκτρολόγοι θα'ναι η πολιτεία
κι ο Θάνατος που τους ανανεώνουν.)

Κάθονται στις καρέκλες, μουνζουρώνουν
αθώα λευκά χαρτιά, χωρίς αιτία.
"Συν τη παρούση αλληλογραφία
έχομεν την τιμήν" διαβεβαιώνουν.

Και μοναχά η τιμή τους απομένει,
όταν ανηφορίζουνε τους δρόμους,
το βράδι στις οχτώ, σαν κουρντισμένοι.

Παίρνουν κάστανα, σκέπτονται τους νόμους,
σκέπτονται το συνάλλαγμα, τους ώμους
σηκώνοντας οι υπάλληλοι οι καημένοι.


Θανάτοι
(είναι άνθρωποι που τη κακήν ώρα την έχουν μέσα τους)

Χεράκια που κρατώντας τα τριαντάφυλλα
κι απ' τη χαρά, ζεστά, των φιλημάτων,
χεράκια που κρατώντας τα τριαντάφυλλα
χτυπήσατε τις πόρτες των θανάτων.

Ματάκια μου που κάτι το διψάσατε
και διψασμένα μείνατε ποτήρια
ματάκια μου που κάτι το διψάσατε
κι εμείνατε κλεισμένα παραθύρια.

Ω, που 'χατε πολλά να πείτε, στόματα
κι ο λόγος, σας εδιάλεξε για τάφο,
ω, που 'χατε πολλά να πείτε, στόματα
και τον καημό δεν είπατε που γράφω.

Μάτια, χεράκια, στόματα, 'στορήστε μου
τον πόνο κάποιας ώρας, κάποιου τόπου,
μάτια, χεράκια, στόματα, 'στορήστε μου
τον Πόνο Των Πραγμάτων και τ' Ανθρώπου.








Powered by eSnips.com

Categories