September 22, 2009

Άτιτλο

Δεν ξέρω αν έφυγα από συνέπεια

ή από ανάγκη να ξεφύγω τον εαυτό μου,

τη στενή και μικρόχαρη Ιθάκη

με τα χριστιανικά της σωματεία

και την ασφυχτική της ηθική.

Πάντως, δεν ήταν λύση, ήταν ημίμετρο.

Κι από τότε κυλιέμαι από δρόμο σε δρόμο

αποχτώντας πληγές κι εμπειρίες.

Οι φίλοι που αγάπησα έχουνε πια χαθεί

κι έμεινα μόνος τρέμοντας μήπως με δει κανένας

που κάποτε του μίλησα για ιδανικά…

Τώρα επιστρέφω με μιαν ύποπτη προσπάθεια

να φανώ άψογος, ακέραιος, επιστρέφω

κι είμαι, Θεέ μου, σαν τον άσωτο που αφήνει

την αλητεία, πικραμένος, και γυρνάει

στον πατέρα τον καλόκαρδο, να ζήσει

στους κόλπους του μιαν ασωτία ιδιωτική.

Τον Ποσειδώνα μέσα μου τον φέρνω,

που με κρατάει πάντα μακριά.

Μα κι αν ακόμα δυνηθώ να προσεγγίσω,

τάχα η Ιθάκη θα μου βρει τη λύση;


Ντίνος Χριστιανόπουλος, Ιθάκη, εκδ. Διαγώνιος , Θεσσαλονίκη 1992




Arnold Boecklin, The Island of the Dead 1880
Oil on canvas, 11 x 155 cm
Kunstmuseum, Basel

9 σχόλια/comments:

Hfaistiwnas said...

Η Ιθάκη.. που είναι αυτή η Ιθάκη; Να πλαγιάσεις και να μην χρειάζεται να σκεφτείς παρά μόνο το δίπλα σου πρόσωπο..

scalidi said...

Πολύ φθινοπωρινή ψυχολογία βλέπω... Ο βορράς σας βλέπεις, εμείς εδώ στα υπερνότια ναύπλια ακόμα καλοκαίρι ζούμε

Γαλάτεια said...

!!!!!!!!!!!!!!!
Καληνυχτα!!! :)

κοκκινη κισσα said...

το ταξίδι ,,ο αλλος μας εαυτός ,η νοσταλγία ,η επιστροφή ,η ανάγκη για εστία .. ...και το δυνατό βίωμα που να μας μαθαίνει διαρκώς οι Ιθάκες τι σημαίνουν....
ωραίος ο Χριστιανόπουλος..

Antoine said...

Hfaistiwnas,

Άλλοι άνθρωποι, άλλες Ιθάκες...

Antoine said...

scalidi,

Δεν αντιλέγω. Εμείς οι "υπερβόρειοι" βιώσαμε τα πρώτα κρύα ήδη από το Σεπτέμβρη.

Antoine said...

Γαλάτεια,

Καλημέρα σου!

Antoine said...

κοκκινη κισσα,

Και η επαφή με το Χριστιανόπουλο δεν έχει πολύ καιρό που επετεύχθει με αφορμή την προτροπή ενός φίλου. Πραγματικά είχα χάσει ένα θησαυρό τόσα χρόνια...

magdalini36 said...

Οι Ιθάκες...περνάμε όλοι μας την ζωή νομίζω αναζητώντας την δική μας, (το ποιά είναι καταρχήν), και κατόπιν να φτάσουμε εκεί με όποιο τρόπο... Ιθάκη είναι νομίζω η εσωτερική γαλήνη του καθενός...κι αυτή είναι η μόνη ένδειξη...

Με προβλημάτισες Antoine, πάνω που είπα να φτιάξω διάθεση και πρόγραμμα...αλλά μπορεί να ξεφύγει κανείς?...χα,χα

Categories