Caravaggio, Repentant Mary Magdalene

Και πάλι Caravaggio... it's Caravaggio's week!
Μια Μαγδαληνή θρηνούσα αφιερωμένη στη Lucy of wild flowers με μουσική συνοδεία το Θρήνο της Διδούς από το έργο του Purcell "Διδώ και Αινείας", με το οποίο πρώτα η Lucy συνόδευσε τις αναρτήσεις της το Δεκέμβριο του 2007.

Caravaggio, Repentant Mary Magdalene (Μετανοούσα Μαρία Μαγδαληνή) 1596-97

Oil on canvas, 122,5 x 98,5 cm
Galleria Doria-Pamphili, Rome

Άλλο ένα θρησκευτικό θέμα από τον Καραβάτζιο, χωρίς ωστόσο να επιβεβαιώνεται από κανένα στοιχείο που έθετε η Καθολική Εκκλησία για την απεικόνιση των Αγίων. Ο ζωγράφος δεν εξιδανικεύει τίποτα στα έργα του. Κάθε μορφή -ακόμη και αγία- έχει τα χαρακτηριστικά ενός μέσου ανθρώπου της εποχής του. Δεν τοποθετεί ούτε καν φωτοστέφανο. Κάθε τι στο έργο του είναι απλό, καθημερινό και λουσμένο εξαίσια από το φως.

Η Μετανοούσα Μαγδαληνή -σε στάση τριών τετάρτων- τοποθετείται πάνω σε μία κοντή καρέκλα στο εσωτερικό ενός δωματίου. Ωστόσο, ο πίνακας αυτός είναι αξιόλογος για τις λεπτομέρειες που διαθέτει. Για άλλη μια φορά ο Καραβάτζιο δημιουργεί ένα φωτεινό τρίγωνο στην αριστερή γωνία του τοίχου πίσω από την κύρια μορφή του έργου. Παράλληλα, σκορπισμένα κοσμήματα (μαργαριτάρια, καρφίτσες) και ένα βάζο γεμάτο με κάποιο έλαιο συμπληρώνουν την πρόσθετη διακόσμηση στο πάτωμα, η οποία σε γενικές γραμμές είναι λιτή. Η κύρια έμφαση έχει δωθεί στη Μαγδαληνή. Τα μαλλιά της είναι ανέμελα πεσμένα και ατημέλητα, ενώ το ρούχο της αποτελείται από πολυτελή υφάσματα σε αποχρώσεις όχι ιδιαίτερα έντονες.


Είναι δύσκολο να αποκωδικοποιηθούν τα έργα του Caravaggio. Η Μετανοούσα Μαγαληνή, όπως και ο Μετανοών Πέτρος, είναι γενικά αγαπημένα σύμβολα της Μεταρρύθμισης. Το ερωτήμα που τίθεται είναι αν ο ίδιος ο καλλιτέχνης φιλοτέχνησε έτσι τη Μαγδαληνή, δηλαδή αντιδιαμετρικά αντίθετη με τα πρότυπα της Καθολικής Εκκλησίας, ή αν ο παραγγελιοδότης (Monsignor Petrignani) του ζήτησε να το κάνει.
Η γυναίκα που παριστάνεται ξεχειλίζει απο θλίψη και μελαγχολία. Θρινεί σιωπηλά τον εαυτό της, ενώ δραματική φαίνεται η λεπτομέρεια του δακρύου στο μάγουλό της. Το σκοτεινό φόντο και η φωτεινή γυναίκα καταδεικνύουν ένα συμβολισμό: το πέρασμα σε μια καινούργια ζωή, από την περιττή πολυτέλεια στο απλό βίωμα των πραγμάτων. Ο Caravaggio καταφέρνει να αποδώσει με καλαισθησία την εσωτερική πάλη που βιώνει ο άνθρωπος.

Η Μετανοούσα Μαγδαληνή είναι το πρώτο γυναικείο πορτρέτο που φιλοτέχνησε ο Caravaggio.