Claude Monet: Η κίσσα

Η Κίσσα, π. 1868
Ελαιογραφία σε μουσαμά, 89 x 130 εκ.
Μουσείο Ορσέ, Παρίσι

Ο Μονέ χειρίζεται αριστοτεχνικά τις διαβαθμίσεις του φωτός στο χιόνι. Ο Ρενουάρ υποστήριζε: "Το λευκό δεν υπάρχει στη φύση. Πάνω από το χιόνι υπάρχει ο ουρανός. Ο ουρανός είναι γαλάζιος κι αυτό το γαλάζιο πρέπει να φανεί πάνω στο χιόνι. Με γοργές πινελιές εμφανίζεται μία ποικιλία λευκών αποχρώσεων, αν μπορούσαν να αποκαλεστεί έτσι. Το λευκό ανακατεύεται με μοβ, ώχρα, γαλάζιο, με εκπληκτική αίσθηση των μεταβολών του χρώματος και του φωτός. Τα πιο ενδιαφέροντα τοπία με χιόνι έχουν ζωγραφίσει ο Κλωντ Μονέ και ο Αλφρέ Σισλέ.

Ωστόσο, το έργο του Μονέ απορρίφθηκε από την κριτική επιτροπή στο Σαλόνι του 1869 για τους εξής λόγους: ο πίνακας θεωρήθηκε υπερβολικά μεγάλος για τοπιογραφία με ελεύθερες πινελιές, συνοπτικά και χωρίς προσοχή ζωγραφισμένος. Ο Μονέ, όμως, δεν αποθαρρύνθηκε. Ακολούθησε με αφοσίωση την προσωπική του αισθητική, ενώ λίγα χρόνια αργότερα θα ιδρύσει την Ανώνυμη Εταιρεία των Καλλιτεχνών, Ζωγράφων, Γλυπτών, Χαρακτών κ.α., που θα γίνει αργότερα περισσότερο γνωστή ως ομάδα των ιμπρεσιονιστών.

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

Πηγή: Μεγάλα Μουσεία, Παρίσι - Μουσείο Ορσέ, Electa 2006