The Vienna Secession
Στα πλαίσια της 1ης επαιτείου του xouakina.blogspot.com παρουσιάζεται ένα αφιέρωμα στη Βιεννέζικη Απόσχιση και στο σημαντικότερο εκπρόσωπό της, Γκούσταβ Κλιμτ, αλλά και σε άλλους "συγγενείς" καλλιτέχνες όπως τον Έγκον Σήλε και τον Όσκαρ Κόκοσκα.
Συνοπτικά η ιστορία και η ιδεολογία της Απόσχισης:
Η Απόσχιση (Secession) σχηματίστηκε επίσημα το 1897 από Αυστριακούς καλλιτέχνες οι οποίοι "αποσχίστηκαν" κυριολεκτικά από το Συνεταιρισμό Αυστριακών Καλλιτεχνών, μία οργάνωση συντηρητική που εκπροσωπούσε τις πολιτιστικές αξίες του φιλελευθερισμού της εποχής. Το όνομα της ομάδας ήταν γνωστό και ως Künstlerhaus. Ωστόσο, δεν έχουν προσδιοριστοί επακριβώς οι λόγοι που οδήγησαν τη νέα γενια καλλιτεχνών του Künstlerhaus να απορρίψουν τα αισθητικά κριτήρια της ομάδας και να ιδρύσουν τελικά στις 3 Απριλίου του 1897 την ανεξάρτητη οργάνωση "Ένωση Αυστριακών Καλλιτεχνών".
Ο Gustav Klimt (Γκούσταβ Κλιμτ), επικεφαλής του κινήματος της Απόσχισης, σε γράμμα του προς το Künstlerhaus αναφέρει χαρακτηριστικά πως ο βασικός λόγος που οδήγησε τους νέους καλλιτέχνες της Βιέννης να δημιουργήσουν μία ανεξάρτητη εικαστική ένωση ήταν η επικτακτική ανάγκη για αποδοχή του μοντερνισμού του εξωτερικού και του συμβιβασμού με τις νέες καλλιτεχνικές επιταγές της εποχής. Πραγματικά, η Βιέννη στα τέλη του 19ου αιώνα αποτελεί μια πόλη αφιλόξενη σε νέους καλλιτέχνες που επιθυμούν να εκφράσουν το νεωτερισμό και την εξέλιξη των πολιτιστικών αντιλήψεων. Η Απόσχιση, αναμφισβήτητα, χρειαζόταν το δικό της εκθεσιακό χώρο. Ο Joseph Maria Olbrich (Γιόζεφ Μαρία Όλμπριχ), αρχιτέκτονας του Μεγάρου της Απόσχισης παρέδωσε το κτίριο μόνο σε έξι μήνες στην ομάδα του Κλιμτ. Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν μαζί με τη δεύτερη έκθεση της Απόσχισης το Νοέμβριο του 1898. Η πρώτη έκθεσή της το 1897 στεγάστηκε στις αίθουσες μια ανθοκομικής εταιρείας. Ο Γκούσταβ Κλιμτ φιλοτεχνεί μια επαναστατική αφίσα η οποία απεικονίσει την Αθηνά, σύμβολο που υιοθετήθηκε από την Απόσχιση, και την πάλη του Θησέα με το Μινώταυρο. Όμως, ο Κλιμτ δε θέλησε μ' αυτή του την αφίσα να συνεχίσει το παλαιό συντηρητικό τοπίο της Βιέννης, αντίθετα η απεικονιζόμενη πάλη δηλώνει τη βούληση της νέας γενιάς για αλλαγή και καλλιτεχνική απελευθέρωση.
Αναντίρρητα, η καλύτερη έκθεση της Απόσχισης θεωρείται η 14η, αφιερωμένη στο Ludwig van Beethoven. Ένα μεγάλο άγαλμα του Μπετόβεν από το Max Klinger στήθηκε στο κέντρο της έκθεσης, ενώ τότε ο Κλιμτ ζωγράφησε την περίφημη Ζωφόρο του Μπετόβεν, η οποία περιέβαλε τα εκθέματα της έκθεσης.
Η συνοχή, εντούτοις, της Απόσχισης δε διατηρήθηκε. Υπήρχαν ολοφάνερα δύο ομάδες με διαφορςετικές καλλιτεχνικές αναζητήσεις, αλλά ο κύριος λόγος διάσπασής της, και ρεαλιστικότερος, ήταν η άρνηση της αυστριακής κυβέρνησης να χρηματοδοτεί τους καλλιτέχνες. Τα δύο στρατόπεδα που εμφανίστηκαν είχαν ως εξής: οι "στυλίστες" του Κλιμτ και οι "ρεαλιστές". Δεν πρέπει. όμως, να θεωρηθεί ότι τα δύο αυτά κινήματα είχαν διαφορές ως προς την τεχνοτροπία ή τη θεματολογία. Ο διαχωρισμός γινόταν κυρίως σε ιδεολογικό επίπεδο, δηλαδή τη στάση των καλλιτεχνών της Απόσχισης, η οποία είχα ξεκινήσει ως μια ομάδα εκσυγχρονισμού και αμφισβήτησης. Έτσι, η έκθεση του Kunstschau, η επονομαζόμενη "ομάδα του Κλιμτ", του 1908 υπήρξε η πρώτη αυτόνομη έκθεση του εργαστηρίου του Κλιμτ, η οποία έλαβε τεράστιες εκτάσεις ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο, αφού συμπεριέλαβε και έργα άλλων ζωγράφων, όπως του Έγκον Σήλε και του Όσκαρ Κόκοσκα, ως ένδειξη συνασπισμού και προώθησης των μοντέρνων κινημάτων.
Gallery
0 σχόλια/comments:
Post a Comment