Bouguereau, The Birth of Venus
Adolphe William Bouguereau, The Birth of Venus, 1879
Oil on oilcloth, 303 x 216 cm
Musée d' Orsay, Paris
Oil on oilcloth, 303 x 216 cm
Musée d' Orsay, Paris
Ο William Adolphe Bouguereau (Γουίλιαμ Άντολφ Μπουγκερώ) ήταν Γάλλος ακαδημαϊστής ζωγράφος και σκληρός αντίπαλος των Γάλλων σύγχρονών του ιμπρεσιονιστών. Ο ζωγράφος είχε φιλοτεχνήσει περισσότερους από 800 πίνακες μεταξύ των οποίων και τη "Γέννηση της Αφροδίτης" (Naissance de Venus) που κατέχει περίοπτη θέση. Τη δεκατία του 1870 ο Μπουγκερώ αφοσιωμένος πλήρως στην απεικόνιση μυθολογικών θεμάτων εξύψωσε το γυμνό κορμί με ύφος ρεαλιστικό, αν και ελαφρώς επιτηδευμένο. Το νεοκλασικό του στιλ, παρόλο που στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα άρχισε να φθίνει λόγω των νέων μοντέρνων καλλιτεχνικών ρευμάτων, ήταν περιζήτητο στα σαλόνια των πλουσίων, γεγονός που προσέδωσε στον καλλιτέχνη φήμη και χρήματα.
Η Γέννηση της Αφροδίτης αποτελεί το ποίημα του γαλλικού ακαδημαϊσμού. Εμφανώς εμπνευσμένος από το ανάλογο έργο του Botticelli (Μποτιτσέλι) ο ζωγράφος ακολουθεί το ίδιο πρότυπο στον πίνακά του. Η Αφροδίτη, θεά του έρωτα και της ομορφιάς, αναδύεται μέσα από τη θάλασσα πάνω σε ένα κοχύλι, ωστόσο τα δύο έργα παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές. Ο Μπουγκερώ αποφάσισε να δημιουργήσει μία πολυπλοκότερη σύνθεση που δε θα θύμιζε προφανώς κάτι αντίστοιχο του παρελθόντος. 22 μορφές συμπληρώνουν τη σκηνή σε αντίθεση με τις 4 που επέλεξε να τοποθετήσει ο Μποτιτσέλι, ενώ όλες οι φιγούρες σχηματίζουν έναν κύκλο γύρω από την Αφροδίτη, την ενσάρκωση της επίγειας ομορφιάς, αγαπημένο σύμβολο πολλών καλλιτεχνών. Η Αφροδίτη απεικονίζεται με σαφώς εξιδανικευμένα χαρακτηριστικά αντάξια της φήμης της. Το βλέμμα της, γεμάτο αισθησιασμό και λαγνεία, αλλά ταυτόχρονα και μελαγχολικό, εκφράζει αντίστοιχα το ρόλο της στην ουράνια και επίγεια κοινωνία, όπως και την παροδικότητα όλων των πραγμάτων.
Η συνοδεία της θεάς αποτελείται έκδηλα από μυθολογικά πλάσματα. Αρσενικές γοργόνες περικυκλώνουν τη θεά και δύο εξ αυτών κρατούν κοχύλια με τα οποία σαλπίζουν τον ερχομό της σαν άγγελοι στους ουρανούς. Η ιδέα των ερωτιδέων να πετούν στον ουρανό και να μαρτυρούν την άνοδό της στον Όλυμπο αποτελεί ένα κλασικό εύρημα του Μπουγκερώ, ώστε να εμπλουτίσει το έργο του με μικρές, χαριτωμένες μορφές που προβάλλουν από την αναγεννησιακή παράδοση. Ωστόσο, δύο μικροί ερωτιδείς ξεχωρίζουν. Στο κάτω δεξί άκρο του πίνακα ένας ερωτιδέας καβαλά ένα δελφίνι με έναν ακόμη να βρίσκεται πεσμένος δίπλα του. Ο ζωγράφος προφανώς επιθυμεί να συνδυάσει την εποχή του με εκείνη των καλλιτεχνών της Αναγέννησης, οι οποίοι αρέσκονταν στην τοποθέτηση μικρών ερωτιδέων (puti) δίπλα στην Αφροδίτη.
Το σύνολο των έργων του Μπουγκερώ, όπως και η "Γέννηση της Αφροδίτης", χαρακτηρίζεται από σταθερές πινελιές, οι οποίες προσδίδουν ρεαλιστικότερη αίσθηση του όγκου των μορφών. Εντούτοις, παρά τις συντηρητικές αρχές του καλλιτέχνη, ο Μπουγκερώ καταφέρνει να προσδίδει στα έργα του ένα προσωπικό ύφος που χαίρει αλληγορικής ερμηνείας, το οποίο όμως δε θα του χαρίσει την υστεροφημία που ο ίδιος ποθούσε να αποκτήσει.
22 σχόλια/comments:
Ήταν ένας πίνακας που από καιρό ήθελα να παρουσιάσω. Και να που μου δόθηκε η ευκαιρία.
Έτσι, για να θυμηθούμε και λίγο τα περσινά με τον "πίνακα της εβδομάδας"...
Από τους πολυαγαπημένους πίνακες.
Πανέμορφο αφιέρωμα.
Χαίρομαι που επαναδραστηριοποιείσαι. Μόλις επιστρέψω θα σε ακολουθήσω. Εχω καιρό να γράψω για πίνακες. περίμενα να τελειώσεις....
Την καλημέρα μου
dyosmaraki,
Ναι, όπως το είπες. Επαναδραστηριοποιούμαι. Φυσικά, είναι αρκετά χρονοβόρο να γράψω αυτό το κείμενο ανατρέχοντας στις πηγές μου, γι' αυτό τα ζωγραφικά ποστ γίνονται με φειδώ.
Αχ... πώς πέρασε έτσι ένας χρόνος!
Η Αφροδίτη του Botticelli (Μποτιτσέλι) είναι πολύ καλύτερη!
Antoine γράψε και καμία ημερομηνία. Εμείς οι άσχετοι πως θα μάθουμε πότε έζησε ο ζωγράφος. Μου έλειψαν οι πίνακές σου. Είχαμε κάτι να συζητάμε...
jimanant,
Στα στοιχεία του πίνακα φαίνεται η ημερομηνία 1879, αλλά γι' αυτό και έβαλα το link με το περσινό αφιέρωμα στο Μπουγκερώ. Εκεί υπάρχουν βιογραφικά στοιχεία και πίνακες του καλλιτέχνη.
Και εμένα μου έλειψαν... αλλά θα σου αφιερώσω έναν πολύ ειδικό πίνακα τις επόμενες ημέρες!
Πάρα πολύ καλή η παρουσίαση και η αντιδιαστολή με τον πίνακα του Μποτιτσέλι. Συμφωνώ κι εγώ πως είναι καλύτερος αλλά πράγματικά και ο πίνακας του Μπουγκερώ είναι σπουδαίος.
Αντώνη, το θέμα "The birth of Venus" νομίζω ότι το έχετε πλέον εξαντλήσει και η επανάληψή του γίνεται κουραστική!
sot,
Ευχαριστώ πολύ. Είναι λογικό ο Μποτιτσέλι να αγαπάται περισσότερο από τον κόσμο, αφού η ζωγραφική του δεν είναι επιτηδευμένη και είναι ο πρώτος της Αναγέννησης που φιλοτέχνησε αυτό το θέμα, τη γέννηση της θεάς.
Αυτή η σύγκριση είναι μια καλή ευκαιρία να αντιδιαστέλλουμε τις εποχές και να αντιληφθούμε τον κορεσμό που υπήρχε εκεινή τη χρονική περιόδο στην Τέχνη. Ο Μπουγκερώ ήταν ο τελευταίος νεοκλασικιστής και υπέρμαχος του κλασικού. Οι ιμπρεσιονιστές αναδείχθηκαν νικητές και ο δρόμος για το μοντέρνο άνοιξε.
Βασίλη,
Αν είσαι αυτός που φαντάζομαι, σου λέω να μην έρχεσαι στη Χουακίνα και να διαβάζεις... Το γυμνό δεν είναι ντροπή και θα αναδεικνύουμε το κάλλος! Σιχαίνομαι τον πουριτανισμό!
Πολυ ωραία και η ανάλυση
Ευχαριστώ κ. Πέππα!
Πολύ ωραία των παρουσίασες τον πίνακα..Για να μαθαίνουμε τίποτα και εμείς που δεν ξέρουμε και πολλά από τέχνη..
Μόλις είδα το "The Birth of Venus", (του Botticelli όμως), θυμήθηκα ότι κάπου είχα ακούσει ότι κάποιος είχε σχολιάσει αρνητικά τον συγκεκριμένο πίνακα (ο ντα Βίντσι, δε θυμάμαι).
να θυμηθούμε και λίγο τα περσινά με τον "πίνακα της εβδομάδας"
Aυτό πρώτη φορά το ακούω! Τι, αφιέρωνες δηλαδή ένα ποστ την εβδομάδα σε κάποιο πίνακα;
υγ. *πληροφορία της τελευταίας στιγμής*..: ετοιμάσου για μάχη στου toymaker.xaxaxa!!!
Akon,
Εμείς εδώ στη Χουακίνα είμαστε πλέον παλιοί bloggers! Έχουμε ένα ένδοξο παρελθόν... εσύ ως νεότερος δεν το ξέρεις, αλλά σωστά το υπέθεσες!
Μικρέ, θα σε κάνω με τα κρεμμυδάκια!
hi!!xerete gia tous orous symmetoxhs sto kseblogare??deite tous,SOS!!!
Η απάντηση σου στο σχόλιό μου είναι εντελώς εκτός θέματος. (Περιεχόμενο : 2 στα 10). Ποιος σου μίλησε για γυμνό. Το μείζον θέμα είναι η ποικιλία της θεματολογίας του blog σας...
Εκτός αυτού, δεν ακολουθείς καλή πολιτική marketing : δεν μπορείς έτσι απλά να διώχνεις τους επισκέπτες του blog. Δεν είναι καθόλου ευγενικό!
Ο Bouguereau είναι αρκετά "ακαδημαϊστής" και τού έχει προσδοθεί η "ρετσινιά", ότι δεν προσέφερε τίποτα στην εξέλιξη της τέχνης, πέρα από "καθαρά" γυναικεία κορμιά, με εμμονή στο απόλυτα λευκό, που όμως δεν έχει λάμψη!
(σε αντίθεση με τον Μιχαήλ άγγελο, που τα γυμνά του, είτε λευκά είτε σκούρα, σε τυφλώνουν)!
Παρ' όλα αυτά, (τα οποία είναι αληθινά)
έχαιρε μεγάλης εκτίμησης κάποιων Αμερικάνων συλλεκτών, οι οποίοι και αγόραζαν τα έργα του μετά μανίας!
Κι εγώ τον έχω αναρτήσει πολλές φορές, γιατί τα μυθολογικά του θέματα με χαλαρώνουν και είναι σχετικά ανώδυνα!
Φιλιά!
@lydia,
Έχουμε πάρει εδώ και καιρό μέρος στο διαγωνισμό "ξεblogαρε". Τους έχουμε διαβάσει τους όρους...
@Βασίλη,
Δεν επιτρέπω σε κανέναν να με κατηγορήσει για μονομέρεια στην παρουσίαση έργων τέχνης. Εκθέτω έργα από κάθε καλλιτεχνικό ρεύμα, από Αναγέννηση μέχρι Πικάσο, για να μην αναφέρω το μεγάλο αφιέρωμα στην Secession που έγινε στις 8 Φεβρουαρίου για τα Γενέθλια του blog. Η Γέννηση της Αφροδίτης είχε παρουσιαστεί ακόμη μία φορά πέρσι τέτοια εποχή ως έργο του Μποτιτσέλι και ποτέ ξανά. Η επόμενη φορά ήταν αυτή. Μάλλον δε μας διαβάζεις καλά!
Lucy,
Η αλήθεια είναι ότι ο Μπουγκερώ δε θα κεντρίσει εύκολα το ενδιαφέρον κάποιου για τον απλούστατο λόγο ότι δεν παρατηρείς κάτι καινούργιο στην τέχνη του. Επανάληψη και στασιμότητα. Γι' αυτό άλλωστε και λησμονήθηκε αρκετά γρήγορα μετά το θάνατο του. Το όνομά του το ανέστησαν κάποιοι που συνεχίζουν να επιμένουν στον ακαδημαϊσμό και κατηγορούν ακόμη τους εκσυγχρονιστές. Θα ήταν ωραίο να αναφερθούμε μια μέρα σ' αυτό και σχολιάσουμε και την ιστοσελίδα τους.
Το γνώριζα ότι ο Μπουγκερώ πουλούσε στην Αμερική! Τα περισσότερα έργα του, εξάλλου, εκεί βρίσκονται.
Πάντως είναι καλό να τον γνωρίζουμε ως καλλιτέχνη. Προσωπικά, μπορεί αυτό το τέλειο να μην είναι του στιλ μου, ωστόσο υπάρχουν κάποιοι πίνακές του, όπως ο συγκεκριμένος, που μου αρέσουν αρκετά.
Φιλιά!
Δεν είμαι γνώστης του θέματος, αλλά η ιστορία με συναρπάζει και ιδιαίτερα αυτή που αφήνει κάτι πίσω της όπως έναν πίνακα. Anyway, τα γράφεις πολύ καλά ώστε να τα καταλαβαίνουμε κι εμείς οι άσχετοι και αυτό είναι μεγάλη υπόθεση (και το εννοώ ειλικρινά αυτό). Φυσικά απο εδώ και πέρα θα κάνω την έξυπνη για τον Bouguereau!!!
Demi,
Χαίρομαι ιδιαίτερα, γιατί άλλωστε αυτός είναι και σκοπός μου. Όλοι μας να έχουμε πρόσβαση στην τέχνη με έναν απλό και ευχάριστο τρόπο. Προσπαθώ να προβάλλω όλα τα κινήματα -πάντα κατά την προσωπική μου καλαισθησία- με λίγα σχόλια, ώστε να καταλαβαίνουμε και τι βλέπουμε!
Ακολουθούν και άλλα...
Μπράβο, Αντουάν. Πολύ καλή δουλειά. Μην ακούς κανέναν. Ευχαριστιέμαι τόσο να έρχομαι εδώ, γιατί η πολυσυλλεκτικότητα του μπλογκ σας και η ξεχωριστή προσωπικότητα του καθενός μου δίνει νέα ερεθίσματα κάθε φορά. Συνεχίστε.
Σταυρούλα,
Πες τα... Πες τα!
Χαιρετώ!
Post a Comment