Της Αγιάς Σοφιάς (Δημοτικό)

Σημαίνει ο Θεόs, σημαίνει η γηs, σημαίνουν τα επουράνια,
σημαίνει κι η Αγιά-Σοφιά, το μέγα μονοστήρι,
με τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνεs,
κάθε καμπάνα και παπάs, κάθε παπάs και διάκοs.
Ψάλλει ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης,
κι απ' την πολλή την ψαλμουδιά εσειόντανε οι κολόνες.
Να μπούνε στο χερουβικό και να βγει ο βασιλέας,
Φωνή τους ήρθε εξ ουρανού κι απ' αρχαγγέλου στόμα:

«Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τ' άγια,
παπάδες, πάρτε τα γιερά και σεις κεριά σβηστείτε,
γιατ' είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει.
Μόν' στείλτε λόγο στη Φραγκιά, να 'ρτούνε τρία καράβια,
Το 'να πάρει το σταυρό και τ' άλλο το βαγγέλιο,
Το τρίτο το καλύτερο την άγια τράπεζα μας,
Μη μας την πάρουν τα σκυλιά και μας τη μαγαρίσουν».

Η Δέσποινα ταράχτηκε κι εδάκρυσαν οι εικόνες.
«Σώπασε, κυρά Δέσποινα, και μην πολυδακρύζεις.
Πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικά μας είναι».